Η δομή της πρότασης

ΡΗΜΑ

                                         ΚΥΡΙΟΙ ΟΡΟΙ                                                           ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

Υποκείμενο Προσωπικών ρημάτων: ουσιαστικό επίθετο αντωνυμία αριθμητικό μετοχή έναρθρο απαρέμφατο άρθρο +μέν/δε άκλιτη λέξη +άρθρο Δευτ. ονοματική ουσιαστ. πρ Απροσώπων ρημάτων: απαρέμφατο ειδική πρόταση ενδοιαστική πρόταση πλάγια ερωτημ. πρόταση σύστοιχη αφηρημένη έννοια

Αντικείμενο Γενική: αίσθηση –αντίληψη απόλαυση επιθυμία απόπειρα επιτυχία αποτυχία διαφορά υπεροχή σύγκριση εξουσία αρχή έναρξη λήξη καταγωγή μετοχή πλησμονή μνήμη λήθη στέρηση απαλλαγή χωρισμό απομάκρυνση φειδώ αφειδία φροντίδα επιμέλει από εκ κατά δια υπέρ προ +γενική Δοτική: ακολουθία συμφωνία αρμόζον πρέπον επικοινωνία ένωση προσέγγιση συνάντηση ισότητα ομοιότητα φιλίκή ενέργεια εχθρική ενέργεια συν,  εν,  επί,  υπό,  προς, περί, παρά, υπό

Κατηγορούμενο Ρήμα συνδετικό κατγ. στο υποκ. του ρήματος ειμί, γίγνομαι, υπάρχω, διατελώ, καθίσταμαι, αποβαίνω, εκβαίνω, φύομαι, μένω, κείμαι,αιρούμαι, εκλέγομαια, αποδείκνυμαι, καλούμαι, νομίζομαι, δοκώ, φαίνομαι, έοικα, λέγομαι, κατγ. στο αντικειμ. του ρήματος λέγω,ηγούμαι, τίθημι, καλώ, ονομάζω χρώμαι, εώ, δέχομαι διασώζω, ποιώ, ποιούμαι, έχω, κτώμαι απλό επίθετο ουσιαστικό απαρέμφατο δ. ονοματική προτ΄ εμπρ. προσδ. επιρρηματικό τόπο τρόπο τάξη σκοπό χρόνο ρήμ. κίνησης, δράσης, σκόπιμης ενέργειας προληπτκό   επίθετο      προληπτικό      αποτελάσματος ρήμ. ελέλιξης, αύξησης      γενική κατήγορηματική κτητική ύλης διαιρετική ιδιότητας αξίας

Επιρρ. προσδ. επιρρήματα επιρρ. μετοχή χρονική τελική τροπική αιτιολογική υποθετική ενεντιωματική επιρρ. κατηγορούμ. τόπο τρόπο τάξη χρόνο σκοπό απαρέμφατο αναφοράς σκοπού επιρρ. προτάσεις

Δοτ. προσωπ. καθαρή δοτική κτητική χαριστική αντιχαριστική ηθική συμπάθειας αναφοράς κρίνοντος. ενεργούντος

Ομοιόπτωτοι Παράθεση Επεξήγηση Επιθετικός Κατηγορηματικός

Ετερόπτωτοι Γενική: κτητική διαιρετική αντικειμενική υποκειμενική ύλης δημιουργού ιδιότητας αιτίας αξίας περιεχομένου Δοτική: αντικειμενική της αναφοράς ποσού ποιητικού αιτίου Αιτιατική: αναφοράς ή του κατά τι

Γενική: χρόνο αιτία αξία ποσό ποινή σκοπό τόπο Δοτική: τόπο χρόνο αιτία όργανο μέσο τρόπο συνοδεία ποσό αναφορά Αιτιατική: χρόνο τόπο αιτία σκοπό τρόπο αναφορά ποσό ποινή