Δάσκαλος και σχολείο...

Πως μας έκαναν να πιστεύουμε ότι όλα εξαρτώνται από το δάσκαλο;

Του Γιώργου Μαυρογιώργου

23:13 | 25 Νοε. 2014

Ο Ρόλαντ Μπαρτ έχει υποστηρίξει ότι ο μύθος ως γλώσσα που κωδικοποιεί τις αξίες μιας κοινωνίας, παίζει διπλό και αντιφατικό ρόλο: “υπογραμμίζει και δημοσιοποιεί, μας βοηθάει να καταλάβουμε αλλά και μας το επιβάλει”. Ο μύθος μιλάει για τα πράγματα αλλά τα εξαγνίζει, τα αθωώνει μια και καταργεί την περιπλοκότητα των ανθρώπινων πράξεων και καταλύει κάθε διαλεκτική ή και κάθε αναδρομή πέρα από την αμεσότητα. Ο ρόλος του μύθου είναι να αδειάζει το πραγματικό από ιστορία και να το παρουσιάζει ως φυσικό1…

Στη σύντομη ανάλυση που ακολουθεί, θα ασχοληθούμε με ένα από τους μύθους που προβάλλεται συχνά και αναφέρεται στο ρόλο του δασκάλου στην εκπαιδευτική διαδικασία. Σε πολλές αναλύσεις, συζητήσεις, πορίσματα, προτάσεις κ.τ.ο. που αναφέρονται σε ζητήματα εκπαίδευσης, όπως διδασκαλία, σχολική επιτυχία ή αποτυχία, εκπαιδευτική κρίση, μάθηση κ.ά., τονίζεται ρητά ή αφήνεται να εννοηθεί ότι “το παν εξαρτάται από το δάσκαλο”.

SYRIAN SYRIAN HERO BOY

Δείτε το παρακάτω βίντεο και μετά διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί...

Στη Μάλτα στήθηκε το σκηνικό του πολέμου για το βίντεο που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο στην αρχή της εβδομάδας. Στο απόσπασμα, εμφανιζόταν ένα νεαρό αγόρι το οποίο υποτίθεται ότι διακινδυνεύει τη ζωή του για να σώσει ένα έντρομο κοριτσάκι.

Για να αφυπνιστεί ο κόσμος...

Το βίντεο γυρίστηκε τον περασμένο Μάιο και οι φωνές που ακούγονται στο βίντεο είναι από πρόσφυγες από τη Συρία που έχουν βρει καταφύγιο στη Μάλτα. Παρά το γεγονός ότι ξεγελάστηκαν δημοσιογράφοι, τηλεοπτικά δίκτυα και εκατομμύρια πολίτες, οι Νορβηγοί δημιουργοί του λένε τώρα ότι όλα έγιναν για καλό σκοπό, και συγκεκριμένα για να αφυπνιστεί το κοινό για όσα συμβαίνουν στην Συρία. Ο σκηνοθέτης, Λαρς Κλέβμπεργκ, έγραψε το σενάριο μελετώντας βίντεο από ειδησεογραφικά πρακτορεία. Η ομάδα που το γύρισε είχε συνεργαστεί με τους δημιουργούς επικών ταινιών όπως η «Τροία» και το «Μονομάχος».

Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων

 

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
Πολυτεχνείου 6,  10433  Αθήνα
τηλ.: 210-5243434,  fax: 210-5228231
e-mail: p-e-f@otenet.gr
http://www.p-e-f.gr        

Αθήνα, 8/11/2014
                   Αρ. πρωτ.. 724

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
Κύριε Υπουργέ,
Βαθύτατη θλίψη και μεγάλη απογοήτευση μας προκάλεσε η διά του εκπαιδευτικού τύπου πληροφορία ότι με την τροπολογία που κατατίθεται εντός των προσεχών ημερών στη Βουλή αφαιρείται το μάθημα της Λογοτεχνίας από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για την  εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από τις εξής  Ομάδες Μαθημάτων Προσανατολισμού:
1.    Θετικές και Τεχνολογικές Επιστήμες,
2.    Επιστήμες Υγείας και
3.    Επιστήμες Οικονομίας, Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες.
Λυπούμεθα , κύριε Υπουργέ, που σε εποχή άκρατου τεχνοκρατικού προσανατολισμού της εκπαίδευσης,  παραγνωρίζεται  η μεγάλη ανάγκη ενίσχυσης της ανθρωπιστικής παιδείας την οποία εγγυάται η αναβάθμιση της Λογοτεχνίας,  ανεκτίμητου μορφωτικού αγαθού.
Λυπούμεθα που θεωρείτε ότι οι υποψήφιοι των παραπάνω κλάδων θα πρέπει να εξετάζονται κυρίως στον επικοινωνιακό λόγο της επικαιρικής αρθρογραφίας και όχι στη  βαθύτατα ποιοτική,  αναμφισβήτητης διαχρονικής  αξίας και τεράστιας μορφωτικής δύναμης  νεοελληνική λογοτεχνική γλώσσα,  τόσο της ποίησης και όσο και της πεζογραφίας.
Εξάλλου, σε επίπεδο εξετάσεων επιλογής για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, όπως είναι οι Πανελλήνιες Εξετάσεις, είναι ανάγκη η γνώση και η ικανότητα στη γλώσσα  να ελέγχονται σε κείμενα υψηλής ποιότητας, όπως είναι αυτά της Λογοτεχνίας (πεζογραφία, ποίηση και ποιοτικός δοκιμιακός λόγος), θέμα που έχει ήδη λυθεί σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες,. Από τα ποιοτικά λογοτεχνικά κείμενα μπορούν να προκύψουν γλωσσικές ασκήσεις και θέματα για Παραγωγή Λόγου.
Κύριε Υπουργέ,
Για όλους εμάς που υπηρετούμε σε καιρούς χαλεπούς την ελληνική εκπαίδευση, είναι βαθιά η πεποίθηση ότι καμιά εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να τελεσφορήσει, αν δεν στηρίζεται στις αρχές της ανθρωπιστικής παιδείας και αν δεν υπηρετεί τα οράματά της.
Θα πρέπει εδώ να υπογραμμισθεί ότι έτσι έμεινε στην ιστορία της εκπαίδευσης η μεταρρύθμιση του Ευάγγελου Παπανούτσου που προέβλεπε εξέταση στη Λογοτεχνία για όλους τους υποψηφίους, με αποτέλεσμα να θεωρείται σήμερα ως μια από τις φωτεινότερες σελίδες στην ιστορία των ελληνικών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Το όραμα για μια ουσιαστική γλωσσική παιδεία  το βρίσκουμε  συμπυκνωμένο στα λόγια του μεγάλου ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, κατά την ομιλία του στην τελετή απονομής των Βραβείων Νόμπελ:
Μου εδόθηκε, αγαπητοί φίλοι, να γράφω σε μια γλώσσα που μιλιέται μόνον από μερικά εκατομμύρια ανθρώπων. Παρ' όλ' αυτά, μια γλώσσα που μιλιέται επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια χωρίς διακοπή και μ' ελάχιστες διαφορές. Η παράλογη αυτή, φαινομενικά, διάσταση, αντιστοιχεί και στην υλικοπνευματική οντότητα της χώρας μου. Που είναι μικρή σε έκταση χώρου και απέραντη σε έκταση χρόνου. …
Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς ένα μέσον επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως ν' αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις. Χωρίς να λησμονεί κανείς ότι στο μάκρος είκοσι πέντε αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω ούτε ένας, που να μη γράφτηκε ποίηση στην ελληνική γλώσσα. Nα τι είναι το μεγάλο βάρος παράδοσης που το όργανο αυτό σηκώνει. Το παρουσιάζει ανάγλυφα η νέα ελληνική ποίηση.
Κύριε Υπουργέ,
Αυτή την υποχρέωση και αυτή την ευθύνη απέναντι στο μεγάλο βάρος της λογοτεχνικής μας παράδοσης συναισθανόμενοι, ζητούμε να αποσύρετε την τροπολογία που περιθωριοποιεί ένα «μέγιστον μάθημα», το οποίο  αποτελεί βασική εγγύηση  για τη δημιουργία δημοκρατικών, ευαίσθητων και σκεπτόμενων πολιτών.

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ Π.Ε.Φ.

Ο θάνατος της συνομιλίας

Ο σεξισμός καλλιεργείται

Πριν λίγες ημέρες ένας γνωστός ανάρτησε ένα screenshot από το Tετράδιο Eργασιών των Μαθηματικών της Στ’ Δημοτικού στο Facebook, με την λεζάντα «τα αγοράκια πρέπει να αθλούνται, τα κοριτσάκια να μαγειρεύουν: μέσα από τα προβλήματα του τετραδίου εργασιών της Στ’ δημοτικού θυμόμαστε τα γνωστά, παλιά σεξιστικά στερεότυπα». Στα συγκεκριμένα προβλήματα, δύο κοριτσάκια, η Βίκυ και η Εύη μετρούσαν πόσα κοιλά ζάχαρης θα τους χρειάζονταν προκειμένου να φτιάξουν ένα κέικ, ενώ αντίστοιχα, δύο αγοράκια, ο Σωτήρης και ο Λευτέρης, καλούνταν να υπολογίσούν ποιος από τους δύο είχε πηδήξει πιο μακριά στο άλμα εις μήκος.

Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς το 1944

Η παραπεταμένη απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Tvxs Άρθρο

Μιχάλης Τρεμόπουλος

Η 30ή Οκτωβρίου 1944 είναι η μέρα που έφυγε και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης από την πόλη. Ποτάμια λαού πανηγύριζαν και αρματωμένοι ελασίτες παρέλαυναν ως απελευθερωτές στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Μια νέα ελπιδοφόρα προοπτική ξανοίγονταν για την πόλη και τους ανθρώπους της. Κι όμως. Η επέτειος αυτή, ενταγμένη στους εμφύλιους ανταγωνισμούς και το ρεβανσιστικό πνεύμα των νικητών, εξακολουθεί να αποσιωπάται ή να αναφέρεται υποτονικά, σαν να μην έγινε ποτέ απελευθέρωση, σαν να θυμίζει «οικεία κακά» και πρέπει να σβηστεί από το βιβλίο της ιστορίας της πόλης.

Στην Ελλάδα, βεβαίως, συνηθίζουμε να «γιορτάζουμε» ως εθνική εορτή την έναρξη των πολέμων και όχι τη λήξη τους, όπως γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και το έχουμε δυστυχώς συνηθίσει, λες και ένας πόλεμος δεν ταυτίζεται με το αίμα, τον πόνο, τη δυστυχία, την εξαθλίωση, αλλά με μια εντυπωσιακή είδηση -ευκαιρία για να εμβαπτιστούμε και πάλι στα συναισθήματα εθνικής αυτοϊκανοποίησης. Γι’ αυτό και σχεδόν όλοι θυμούνται πότε άρχισε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος αλλά ελάχιστοι πότε τελείωσε η γερμανική κατοχή, πότε απελευθε­ρώθηκε η Θεσσαλονίκη.

Συμφωνία Βρετανών και Γερμανών

Από μήνες οι Γερμανοί υποχωρούσαν σ' όλα τα μέτωπα: στη Δύση από τη Νορμανδία μέχρι την Ιταλία, στην Ανατολή από την Πολωνία μέχρι τη Βουλγαρία. Η προέλαση του σοβιετικού Κόκκινου Στρατού στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια και οι παρτιζά­νοι του Τίτο πίεζαν το γερμανικό στρατό σε γρή­γορη αποχώρηση, πριν αποκοπούν στην Ελλάδα.

Από την άλλη, αυτό που ενδιέφερε τους Άγγλους ήταν τώρα πια ο μεταπολεμικός πολιτικός χάρτης και η εξουδετέρωση της ένοπλης αριστεράς.

Δίσκος Φαιστού

Το αίνιγμα που κρατά καλά κρυμμένο ο δίσκος της Φαιστού εδώ και 38 περίπου αιώνες υποστηρίζει ότι έλυσε ο γλωσσολόγος κι αρχαιολόγος Γκάρεθ Όουενς, που πιστεύει ότι ο δίσκος είναι «το πρώτο μινωικό cd rom», στο οποίο έχει εγγραφεί μια προσευχή προς την μητέρα.

Ο γλωσσολόγος που μελετάει σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τον Δίσκο τα τελευταία έξι χρόνια, εντοπίζει πως τα σημεία σε γραφή μινωική, που είναι χαραγμένα στις δύο πλευρές του δίσκου, διαβάζονται από έξω προς τα μέσα, με την λέξη I-QE-KU-RJA (YGEIAN + AGAPH), να εμφανίζεται σε τρία διαφορετικά σημεία στην μια πλευρά του δίσκου της Φαιστού, η οποία και δίνει και την ερμηνεία της ανάλογα με την θέση που βρίσκεται.

Κλειδί για την ανάγνωση του δίσκου είναι και η λέξη ΑΚΚΑ που εμφανίζεται και σημαίνει «έγκυος μητέρα», αλλά και η I-QE που ερμηνεύεται ως «μεγάλη κυρία με σημασία».. Η μια πλευρά είναι αφιερωμένη στην έγκυο γυναίκα, ενώ η άλλη στην γυναίκα που γεννάει, σύμφωνα με τη μελέτη του Όουενς.

Τα παραπάνω παρουσίασε ο διεθνούς φήμης μελετητής, συντονιστής του προγράμματος ERASMUS + του ΤΕΙ Κρήτης, μιλώντας σε εκδήλωση στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας πριν από λίγες μέρες. TVXS

Ίγκορ Στραβίνσκι; «Ιστορία του στρατιώτη»

Η περίφημη «Ιστορία του στρατιώτη» του Στραβίνσκι
 

Ο Ίγκορ Στραβίνσκι, ο Ρώσος πιανίστας, συνθέτης και μαέστρος που έχει αναγνωριστεί ως μία από τις σπουδαιότερες μορφές της μουσικής του 20ού αιώνα, έγραψε την «Ιστορία του στρατιώτη» στα 1918, προς τα τέλη της λεγόμενης «ρωσικής περιόδου» του (1907-1919) και προς τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (11 Νοεμβρίου 1918). Η πρώτη παγκόσμια πρεμιέρα του έργου δόθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας στις 28 Σεπτεμβρίου 1918, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ερνέστ Ανσερμέ. Η «Ιστορία του στρατιώτη», «που διαβάζεται, παίζεται και χορεύεται σε δύο μέρη», όπως σημειώνει ο ίδιος ο στην παρτιτούρα του, αποτελεί ένα είδος μουσικοθεατρικού πειραματισμού για τρεις ηθοποιούς, χορευτές και επταμελές ενόργανο σύνολο. Ο μεγάλος Ρώσος μουσουργός θέλησε να δημιουργήσει ένα ευέλικτο σχήμα, έτσι ώστε το έργο να μπορεί να περιοδεύσει εύκολα σε πόλεις της Ελβετίας. Το ποιητικό κείμενο υπογράφει ο Γαλλοελβετός Σαρλ-Φερντινάν Ραμύζ, ο οποίος εμπνεύστηκε το λιμπρέτο του από το λαϊκό ρωσικό παραμύθι «Ο φυγάς στρατιώτης και ο διάβολος». Ο στρατιώτης επιστρέφει με άδεια στην πατρίδα του. Μαζί του έχει το μόνο πράγμα που του ανήκει, ένα βιολί. Στον δρόμο συναντά τον διάβολο μεταμφιεσμένο και δέχεται να του δώσει το βιολί με αντάλλαγμα ένα βιβλίο που θα του εξασφαλίσει μεγάλα πλούτη, αλλά και θα τον κάνει υποχείριο του Διαβόλου.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ: Η ζωή και το έργο του.

Ο Νομπελίστας Έλληνας ποιητής ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ και το έργο του παρουσιάζονται στα πλαίσια της εκπομπής «ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ». Οι καθηγητές Πανεπιστημίου και οι φιλόλογοι-κριτικοί μιλούν για το έργο του ποιητή, για την παρουσία του Νομπελίστα ποιητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ, για τις στιγμές της ζωής του που προσδιόρισαν τις επιλογές του και αντικατοπτρίζονται στα ποιήματά του. Γίνεται επίσης λόγος για τις τρεις εποχές του έργου του ποιητή ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ: «ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΑ» για τα πρώτα έργα του με έντονες τις επιδράσεις του Υπερρεαλισμού, «ΕΠΙΚΗ ΕΛΛΗΝΟΛΑΤΡΕΙΑ» μετά τη στράτευσή του στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, στο Αλβανικό Μέτωπο και «ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ» μετά την έκδοση του «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ» και τη βράβευσή του. Στη διάρκεια της εκπομπής παρουσιάζονται οι εκδόσεις των έργων του ποιητή με προμετωπίδες των ζωγράφων ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΑΡΟΥΧΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΜΟΡΑΛΗ, ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ και ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΙΑΡΑ. Φωτογραφικό υλικό με τον ποιητή και φίλμ αρχείου συμπληρώνουν την παρουσίαση και ενισχύουν τα επιχειρήματα των ομιλητών.

ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΚΑΙ BLUES ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΚΑΙ BLUES ΔΡΟΜΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ    Από τη Σμύρνη και τον Πειραιά, ως τον Μισισιπή και την Νέα Ορλεάνη

γράφει ο  Πάνος Σαββόπουλος

Δείτε, επίσης,  τις συνεντεύξεις καθώς και την αρθρογραφία του Πάνου Σαββόπουλου στο 24grammata.com κλικ εδώ

παρόμοιο θέμα και εδώ

«Ρεμπέτικα και μπλουζ δρόμοι παράλληλοι», λοιπόν· είτε το πιστεύετε είτε όχι… Κι επειδή δεν είναι δυνατόν να εξαντληθεί το ενδιαφέρον αυτό θέμα μόνο με τρεις χιλιάδες λέξεις, ούτε και να διαταραχθεί η ισορροπία του μεγέθους των κειμένων στο φιλόξενο περιοδικό «24grammata.com», ενώ ταυτόχρονα δεν πρέπει να «μπαϊλντίσει» και να …λοξοδρομήσει ο μέσος αναγνώστης, περιορίζομαι στο να καταγράψω όσο γίνεται πιο συνοπτικά, τις πολλές εκπληκτικές ομοιότητες αλλά και κάποιες αποκαλυπτικές διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους δύο μεγάλους αυτούς παγκόσμιους μουσικούς θησαυρούς. Θα χωρίσω το παρόν κείμενο σε μικρές διακριτές ενότητες, για ευκολία στην ανάγνωση και, ίσως, για διευκόλυνση της μνήμης. Και ελπίζω να εισπραχθεί με κατανόηση ότι θα δοθεί στα μπλουζ λίγο περισσότερο «βάρος» (γραπτό και φωτογραφικό…), αφού οι πιο πολλοί Έλληνες ελάχιστα γνωρίζουν γι’ αυτά, σε σχέση με ό,τι ξέρουν για τα ρεμπέτικα.

Εισαγωγικά
Για τα ρεμπέτικα και τα μπλουζ έχουν διατυπωθεί διάφορα «αποφθέγματα», πότε με διάθεση ορισμού ή περιγραφής τους, πότε με διάθεση ποιητική ή θυμοσοφική, πότε με διάθεση πολιτική (ή και …επαναστατική) και κάποιες φορές με διάθεση ακαταλαβίστικου βελτσοπαραληρήματος. Αρκούμαι να σημειώσω εδώ, μόνο δύο τέτοιες φράσεις, μία για το κάθε είδος, τις οποίες θεωρώ ιδιαίτερα πετυχημένες και ταυτόχρονα πραγματιστικές: Τα ρεμπέτικα είναι τα πιο καθαρά ελληνικά τραγούδια και Τα blues είναι το κλάμα της ψυχής των νέγρων

ο Λευκός Πύργος σε 3D αναπαράσταση

Ένα βίντεο που μας ταξιδεύει στο χρόνο, μας γεμίζει νοσταλγία και μας συγκινεί, παρουσίασαν – το πρώτο μιας σειράς ανάλογων έργων – δύο καλλιτέχνες, ο Βλαδίμηρος Νεφίδης 3D animator και ο Δαμιανός Μαξίμοφ, μοντέρ, με θέμα τον Λευκό Πύργο, όπως αυτός ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα.
Με φωτογραφίες, σχέδια και χάρτες της εποχής εκείνης, οι δύο καλλιτέχνες όχι μόνο αναπαριστούν την περιοχή γύρω από το Λευκό Πύργο, αλλά προκαλούν τη σκέψη: πώς έγινε τις περασμένες δεκαετίες η όμορφη πόλη της Θεσσαλονίκης να μετατραπεί σε τσιμεντούπολη;
3D Αναπαράσταση Λευκού Πύργου, Θεσσαλονίκη, αρχές 20ου αιώνα
3D Animation -Vladimiros Nefidis
Video Editing -Damianos Maximov
Music- Ευανθία Ρεμπούτσικα, "Μέσα άπο σένα ".

Ο Λευκός Πύργος

Ο Λευκός Πύργος, το μνημείο-σύμβολο της Θεσσαλονίκης, στο παρελθόν αποτελούσε το νοτιοανατολικό πύργο της οχύρωσης της. Ο πύργος είναι κυλινδρικός με ύψος 33,90 μ. και διάμετρο 22,70 μ. Έχει ισόγειο και έξι ορόφους, που επικοινωνούν με εσωτερικό κλιμακοστάσιο μήκους 120 μ.

Το 1890 ένας κατάδικος για να αποκτήσει την ελευθερία του άσπρισε με ασβέστη τον πύργο και από τότε έμεινε η σημερινή ονομασία του, «Λευκός Πύργος»

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι κτίσθηκε στα τέλη του 15ου αι., μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους, και αντικατέστησε έναν παλαιότερο βυζαντινό πύργο.
Στη μακρά ιστορία του, ο πύργος έχει αλλάξει κατά καιρούς ονόματα και χρήσεις. Τον 18ο αιώνα αναφέρεται ως «Φρούριο της Καλαμαριάς», ενώ το 19ο αιώνα ως «Πύργος των Γενιτσάρων» και «Πύργος του Αίματος». Τα δύο τελευταία ονόματα οφείλονται στο γεγονός ότι ήταν φυλακή βαρυποινιτών και η όψη του βαφόταν με αίμα από τις συχνές εκτελέσεις των φυλακισμένων από τους Γενίτσαρους. Το 1890 ένας κατάδικος για να αποκτήσει την ελευθερία του άσπρισε με ασβέστη τον πύργο και από τότε έμεινε η σημερινή ονομασία του, «Λευκός Πύργος».
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το 1912, ο πύργος περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και είχε κατά καιρούς διάφορες χρήσεις. Στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στέγαζε το κέντρο διαβιβάσεων των Συμμάχων. Ακόμη χρησιμοποιήθηκε για την αεράμυνα της πόλης και ως Εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην αρχή του 20ού αιώνα στο χώρο γύρω από τον πύργο λειτουργούσε το περίφημο καφενείο και το «Θέατρο του Λευκού Πύργου», που κατεδαφίστηκαν το 1954, με σκοπό την επέκταση του πάρκου. WWW. THEOC.GR

Η γυναίκα της Ζάκυθος

Διαβάζουν ο Μάνος Κατράκης, η Ελένη Χατζηαργύρη, η Μαρία Σκούντζου και ο Φοίβος Ταξιάρχης

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1

«Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΠΙΚΡΑΙΝΕΤΑΙ»

1. Ἐγὼ Διονύσιος Ἱερομόναχος, ἐγκάτοικος στὸ ξωκλήσι τοῦ Ἁγίου Λύπιου, γιὰ νὰ περιγράψω ὅ,τι στοχάζουμαι λέγω:

2. Ὅ,τι ἐγύριζα ἀπὸ τὸ μοναστήρι τοῦ Ἅγιου Διονυσίου, ὁποὺ εἶχα πάει γιὰ νὰ μιλήσω μὲ ἕναν καλόγερο, γιὰ κάτι ὑπόθεσες ψυχικές.

3. Καὶ ἤτανε καλοκαίρι, καὶ ἦταν ἡ ὥρα ὁποὺ θολώνουνε τὰ νερά, καὶ εἶχα φθάσει στὰ Τρία Πηγάδια, καὶ ἦταν ἐκεῖ τριγύρου ἡ γῆ ὅλο νερά, γιατὶ πᾶνε οἱ γυναῖκες καὶ συχνοβγάνουνε.

4. Ἐσταμάτησα σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ Τρία Πηγάδια, καὶ ἀπιθώνοντας τὰ χέρια μου στὸ φιλιατρὸ τοῦ πηγαδιοῦ ἔσκυψα νὰ ἰδῶ ἂν ἤτουν πολὺ νερό.

5. Καὶ τὸ εἶδα ὡς τὴ μέση γιομάτο καὶ εἶπα: Δόξα σοι ὁ Θεός.

6. Γλυκιὰ ἡ δροσιὰ ποὺ στέρνει γιὰ τὰ σπλάχνα τοῦ ἀνθρώπου τὸ καλοκαίρι, μεγάλα τὰ ἔργα του καὶ μεγάλη ἡ ἀφχαριστία τοῦ ἄνθρωπου.

7. Καὶ οἱ δίκαιοι κατὰ τὴ θεία Γραφὴ πόσοι εἶναι; Καὶ συλλογίζοντας αὐτὸ ἐπαίξανε τὰ μάτια μου στὰ χέρια μου ὁποὺ ἤτανε ἀπιθωμένα στὸ φιλιατρό.

12 Οκτώβρη 1944. Απελευθέρωση Αθήνας από Γερμανούς

 Πρόκειται για το απόσπασμα που έχει διασωθεί από την "χαμένη" ταινία επικαίρων του Φιλοποίμενος Φίνου για το τέλος της ναζιστικής Κατοχής στην Αθήνα του 1944 αλλά που όμως δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.

Η ταινία καταγράφει τις πρώτες μέρες της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τους Γερμανούς.

Οι λόγοι που δεν βρήκε ποτέ το δρόμο της προς τις αίθουσες είναι σίγουρα πολιτικοί. Η ταινία έχει καθαρά φιλο-εαμικό προσανατολισμό. Μετά όμως την αποχώρηση των Γερμανών (στα μέσα Οκτωβρίου του 1944) ακολούθησε μια πολύ ταραγμένη περίοδος, που κορυφώθηκε με τη Μάχη της Αθήνας (τον Δεκέμβρη του 1944, γνωστή και ως Δεκεμβριανά) και την έναρξη του μεγάλου διωγμού των αριστερών. Έτσι, έμεινε στα αζήτητα.

Κατά περιόδους κομμάτια της χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες ταινίες. Ποτέ αυτούσια και με το σπηκάζ της εποχής, όμως.

Την ανακάλυψε πολλές δεκαετίες αργότερα σε αρχεία του εξωτερικού, ο Ροβήρος Μανθούλης όταν ετοίμαζε το 1997 το ντοκιμαντέρ "Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος". Η ταινία του Φίνου στην πρωτότυπη μορφή της εντάχθηκε ολόκληρη στο ντοκιμαντέρ του Ροβήρου Μανθούλη "Βίοι Παράληλλοι του Εμφυλίου" του 1999 που είναι η εξάωρη εκδοχή του Εμφυλίου Πολέμου. Με αυτό τον τρόπο προβλήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.





Στις 12 Οκτώβρη του 1944, απελευθερώθηκε η Αθήνα από τους Γερμανούς, όμως «είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν γιορτάζει την απελευθέρωση της» τόνισε η ιστορικός Τασούλα Βερβενιώτη στην Κρυσταλία Πατούλη, μιλώντας παράλληλα για τα ιστορικά γεγονότα, την συγκεκριμένη ημερομηνία, την Εθνική Αντίσταση, αλλά και το ανέγγιχτο τραύμα του εμφυλίου που φαίνεται να είναι η αιτία της... αμνησίας για μία μέρα σαν κι αυτή.

Μ. Χατζιδάκι: Όρνιθες

Πού πού πού πού πού πού 'ναι αυτός που μας εκάλεσε; Πού πού πού πού σε ποιο μέρος βόσκει; Tι τι τι τι τι τι τι 'ν' η αιτία; Ποιο ποιο ποιο ποιο ποιο ποιος ο λόγος; Πώς, πούθε, ποιοι 'ναι, πού 'ναι, πες μας, δε θα πεις; A, προδοθήκαμε, επάθαμε ανόσια, τούτος ήτανε φίλος μας κι έβοσκε στα χωράφια μαζί μας σαν σύντροφος. Καταπάτησε νόμους αρχαίους και τους όρκους των όρνιων επρόδωσε. Με δόλο εδώ μας κάλεσε κοντά σε γένος άνομο που πάντα εχτρός μας στάθηκε πάντα τροφή μας έκανε. Αμή με τούτο τ' όρνιο μας ύστερα θα τα ειπούμε μόνον ετούτοι οι γέροι λέω, ευθύς να το πληρώσουν: κομμάτια να τους κάνουμε κομμάτια να τους φάμε Α, προδοθήκαμε, πάθαμε ανόσια.

Εμπρός, απάνω τους ριχτείτε, εμπρός με ορμή σκοτώστε τους, εμπρός με τις φτερούγες σας παντού περικυκλώστε τους κι οι δυο τους να βογκήξουνε να φάνε χώμα οι μύτες τους γιατί ούτε σκιερό βουνό ούτε κι αιθέριο σύννεφο ούτε και πέλαγο ψαρό μπορεί να τους γλιτώσει αυτούς από τα νύχια τούτα μου. E! μην κοντοστεκόσαστε, εμπρός να τους μαδήσουμε, απάνω τους νυχιές, τσιμπιές- πού 'ν' ο ταξίαρχος; εμπρός, να προχωρήσει το ελαφρό. Αέρα, κελελέφ! χαμηλώστε μπρος τις μύτες, μην κοντοστεκόσαστε, βάρα, χτύπα, μάδα, δείρε, το τσουκάλι σπάσε πρώτα.

Ο τάφος της Αμφίπολης σε τρισδιάστατη παρουσίαση.

Δημιουργός Ancient Greece 3D

Ο αυτισμός στον κινηματογράφο...

Ο αυτισμός αποτελεί μία σοβαρή νεύρο-ψυχιατρική διαταραχή, που διαρκεί μία ολόκληρη ζωή και είναι συνήθως παρούσα από τη γέννηση του παιδιού.Στο πλαίσιο αυτής της διαταραχής εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων, που είναι ζωτικές για την ψυχο-κοινωνική λειτουργία και επάρκεια του ανθρώπου. Οι δεξιότητες αυτές σχετίζονται με την κοινωνική συναλλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας.Στις περιοχές αυτές, τα αυτιστικά άτομα εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες και χαρακτηριστικές αποκλίσεις.  [Βικιπαίδεια]

Και να θυμόμαστε πάντα: οτιδήποτε δεν είναι ίδιο με εμάς, δεν είναι απαραίτητα εχθρικό. Είναι απλώς και ουσιαστικώς... διαφορετικό!

Extremely loud and Ιncredibly close - Εξαιρετικά δυνατά και απίστευτα κοντά [2011]

Πρωταγωνιστής ο 9χρονος Oskar, ένα χαρισματικό παιδί που φαίνεται να πάσχει από κάποια μορφή αυτισμού κι αυτό κάνει την καθημερινότητά του και την επικοινωνία του με τους υπολοίπους δυσκολότερη. Γνωρίζοντας την αγάπη του για τους γρίφους, ο πατέρας του επινοεί παιχνίδια αναζήτησης, που στόχο έχουν να βοηθήσουν τον Oskar να ξεπεράσει τις φοβίες του. Όταν o πατέρας σκοτώνεται στους Δίδυμους Πύργους, ο Oskar μένει μόνος του με τη μητέρα του και σε μια προσπάθεια να τον ξανανιώσει κοντά του, αποφασίζει να συνεχίσει ένα παιχνίδι που είχαν αφήσει στη μέση: την αναζήτηση της 6ης περιοχής της Νέας Υόρκης. Δείτε το trailer.

Γουάντα Γκαγκ: «Η ιστορία ενός άντρα που ήθελε να κάνει δουλειές του σπιτιού»

«Η ιστορία ενός άντρα που ήθελε να κάνει δουλειές του σπιτιού» της Γουάντα Γκαγκ είναι το πρώτο εικονογραφημένο φεμινιστικό βιβλίο που δημοσιεύτηκε το  1935, πριν από την περίοδο του φεμινισμού δεύτερου κύματος.  

Επιμέλεια: Μαρία Αγγελοπούλου

Η Γκαγκ αφηγείται την ιστορία ενός αγρότη του Φριτσλ, ο οποίος εργάζεται όλη μέρα στα χωράφια και η σύζυγος του, η Λίσι ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού, αναφέρει το brainpickings.org.

Και οι δύο εργάζονταν σκληρά, αλλά ο Φριτσλ πάντα πίστευε ότι εργαζόταν πιο σκληρά από τη γυναίκα του. Όταν ένα βράδυ γύρισε στο σπίτι από τα χωράφια, κάθισε στο τραπέζι, σκούπισε το πρόσωπο του με ένα μαντήλι και είπε: «Πόσο ζεστός ήταν ο ήλιος σήμερα! Και πόσο σκληρά δούλεψα! Μικρή μου Λίσι ξέρεις πως είναι η δουλειά ενός άντρα! Η δική σου δουλειά μπροστά στη δική μου, δεν είναι τίποτα!».
«Δεν είναι και τόσο εύκολη», είπε η Λίσι.
«Δεν είναι τόσο εύκολη;;», φώναξε ο Φριτζλ. «Το μόνο που κάνεις είναι να κάνεις βόλτες στο σπίτι. Σίγουρα δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο σε αυτό».

he Overwhelming Symmetry Of Hong Kong’s Architecture Captured By Peter Stewart

Australian photographer Peter Stewart has found a novel photographic perspective on one of the most populated places in the world – Kong Kong. In his mesmerizing “Stacked – Hong Kong” photo series, the photographer finds beauty in the region’s monotonously expansive skyline, focusing on unexpected viewpoints to capture the never-ending urban mosaics of never-ending public housing towers. His photos look up from the ground floor of tall towers and look down from the top flights of tall stairways.

“Shooting this type of photography is a lot easier than you might think,” Stewart told thecreatorsproject.  “All it takes really is a keen eye for finding the beauty in the monotonous; the everyday structures that we often fail to appreciate,“ adding that “it’s easier at night when there is less foot traffic around and you can easily sneak into areas like stairwells or alleyways between buildings without anyone taking notice.“

Ο κοινωνικός αποκλεισμός...

 

---

Ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι η αδυναμία ή/​και παρεμπόδιση ατόμων και ομάδων να συμμετέχουν στις διαδικασίες κοινωνικής ανάπτυξης με συνέπεια την ελλιπή απορρόφηση των κοινωνικών αγαθών.
Ο κοινωνικός αποκλεισμός περιορίζει ή απαγορεύει τη συμμετοχή στην οικονομική , πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή και εμφανίζεται όταν οι υπηρεσίες και οι πόροι δεν είναι διαθέσιμοι, προσβάσιμοι ή αποδεκτοί.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός συνεπάγεται την περιθωριοποίηση ατόμων ή ομάδων και συνδέεται άμεσα με την φτώχεια, την ανεργία και τα χαμηλά εισοδήματα , την υγεία, το επίπεδο εκπαίδευσης και ευκαιριών, τη δυνατότητα συμμετοχής στις κοινωνικές λειτουργίες, διαδικασίες και εξελίξεις, την προσβασιμότητα σε κοινωνικά αγαθά, την κοινωνική ένταξη.

Η πολυμορφία και η πολυπολιτισμικότητα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Παρόλα αυτά, επίσημα στοιχεία, δείχνουν ότι οι διάφορες κοινωνικές ομάδες δεν έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν ως ισότιμοι πολίτες στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινωνία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την περιθωριοποίησή τους.
Σήμερα τουλάχιστον το 1/​3 της ευρωπαϊκής κοινωνίας αποκλείεται από το δικαίωμα συμμετοχής στο όραμα για μια καλύτερη ζωή κι ακόμα αποκλείεται από το δικαίωμα για μια αξιοπρεπή ζωή και ισότιμη συμμετοχή στα κοινά.

Η προώθηση της κοινωνικής ένταξης όλων των ατόμων και ομάδων δεν είναι μόνο ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά ζήτημα κοινωνικής συνοχής και προϋπόθεση για οικονομική ευημερία.

‘Αλλωστε η ευρωπαϊκή και παγκόσμια εμπειρία από προγράμματα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι: «το κόστος του κοινωνικού αποκλεισμού, άμεσο, έμμεσο και συνολικό, ως κόστος απαξίωσης ανθρώπινου και κοινωνικού κεφαλαίου, είναι πολλαπλάσιο από το κόστος μιας στρατηγικής κοινωνικής συνοχής και μιας αναπτυξιακής πολιτικής χωρίς κοινωνικό αποκλεισμό.»

Σε επίπεδο κοινωνικών αλλά και οικονομικών επιστημών θεωρείται πλέον σημαντική αλλά και αναγκαία η συμβολή όλων των περιθωριοποιημένων ομάδων στη κοινωνία συνολικά

Όμως η ενσωμάτωση θα πρέπει να νοηθεί ως μια διττή διαδικασία κοινών δικαιωμάτων και ανάλογων υποχρεώσεων. Αυτό σημαίνει ότι η κοινωνία θα πρέπει να διασφαλίζει ισότιμη συμμετοχή για όλες τις ομάδες σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό και πολιτικό επίπεδο και ότι οι ομάδες αυτές από την άλλη μεριά, σέβονται τους βασικούς κανόνες και τις αξίες της κοινωνίας, όπου ζουν και συμμετέχουν ενεργά χωρίς να ξεχνούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και την πολιτισμική ταυτότητά τους.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός μέσα από τα μάτια του Goteborg