Αν κάτι ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα ο Γούντι Άλεν,
αυτό είναι να υφαίνει απολαυστικούς χαρακτήρες και να πλαισιώνει τις
ιστορίες του με μία μαγευτική ατμόσφαιρα. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και
στην καινούργια ταινία του που μπορούμε να απολαύσουμε από σήμερα στις
κινηματογραφικές αίθουσες με τίτλο "Μαγεία στο Σεληνόφως" (Magic in the Moonlight). Η ιστορία μας μεταφέρει στη γαλλική Ριβιέρα της δεκαετίας του '20,
στις όμορφες αμμουδιές της Κυανής ακτής, στις μαγευτικές αριστοκρατικές
επαύλεις, τα τζαζ μπαρ, τα αυτοκίνητα και τα ρούχα της εποχής.
Ο Κόλιν Φερθ ενσαρκώνει έναν πραγματιστή Εγγλέζο, τον Στάνλεϊ Κρόφορντ,
που είναι ταγμένος απόλυτα στον ορθολογισμό και την επιστήμη, παρ' όλο
που είναι ένας από τους πιο διάσημους μάγους της εποχής του. Στην
πραγματική ζωή του όμως, απόλυτα προγραμματισμένη και ρυθμισμένη ώστε να
διατηρεί τον τέλειο έλεγχο και την αυτοκυριαρχία του, δεν έχει αφήσει
χώρο για τη μαγεία. Απολαυστικός στις ατάκες, με τον κυνισμό και το
μαύρο χιούμορ (εξάλλου ο Γούντι Άλεν σκηνοθετεί) αναλαμβάνει την
αποστολή να αποκαλύψει την απάτη μιας γοητευτικής "μάγισσας" που έχει
πείσει μία πάμπλουτη οικογένεια βιομηχάνων ότι είναι πραγματικό
μέντιουμ. Η γοητευτική Έμμα Στόουν στήνει γύρω του μία
ολόκληρη πλεκτάνη, η οποία προσπάθεί να ανατρέψει τον ορθολογικό του
κόσμο και τις σταθερές πάνω στις οποίες έχει χτίσει ολόκληρη τη
φιλοσοφία ζωής του.
Καθώς προχωράει η ιστορία, ο πρωταγωνιστής βρίσκεται αντιμέτωπος με
υπαρξιακές και εσωτερικές αναζητήσεις και καλείται να αμφισβητήσει τις
βεβαιότητες του, θέτοντας ερωτήματα και στον θεατή. Έχει αξία λίγη
μαγεία στη ζωή μας; Πρέπει να αφεθούμε σε αυτό που δεν μπορούμε να
ελέγξουμε ή πρέπει όλα να τα υποτάξουμε στους κανόνες της λογικής;

Από την ταινία του Γούντι Άλεν δεν λείπει σχεδόν τίποτα, εκτός από το βάθος στον τρόπο που εξελίσσεται η πλοκή και η υπόθεση, που μοιάζει από ένα σημείο και μετά προβλέψιμη και στερεοτυπική χωρίς ιδιαίτερες ανατροπές. Κατά τα άλλα, παραμένει μία ποιοτική ερωτική κωμωδία, που θα μας αποκαλύψει ακόμα έναν "μαγικό" κόσμο, από αυτούς που ξέρει να σκιαγραφεί ο διάσημος σκηνοθέτης.


Η παρουσία των μακεδονικών τάφων στην περιοχή της Θράκης ερμηνεύεται
ως κατάλοιπο της μακεδονικής κυριαρχίας ή ως προσπάθεια των τοπικών
ηγεμόνων να μιμηθούν τους πλούσιους μακεδονικούς τάφους. Στη δεύτερη
περίπτωση ανήκει σίγουρα η Σευθόπολη, που είχε πάρει την ονομασία της
από τον βασιλιά Σεύθη των Οδρυσών. Στα μνημεία της, που ανακαλύφθηκαν
στο σημερινό Καζανλάκ ή Καζανλίκ της Βουλγαρίας, περιλαμβάνονται 14
εντυπωσιακοί τάφοι. Από αυτούς ξεχωρίζει ένας κιβωτιόσχημος τάφος του
τέλους του 4ου αιώνα, π.Χ., με υπαίθριο «πρόδρομο», λίθινο δρόμο και
μεγάλο ταφικό θάλαμο. Το εσωτερικό του φέρει πλούσιο τοιχογραφικό
διάκοσμο: σκηνές μάχης, αρματοδρομίας και νεκρόδειπνου. Το σύνολο
θεωρείται έργο Ελλήνων τεχνιτών, που εργάστηκαν για λογαριασμό του
τοπικού άρχοντα.

