καθαριζω το σχολείο μου...

Ιαπωνία: Μάθημα... υπευθυνότητας, η Ώρα της Καθαριότητας

Αν και στην Ιαπωνία οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν πολλά μαθήματα επιλογής, ένα τουλάχιστον μάθημα είναι υποχρεωτικό, τόσο στο Δημοτικό όσο και στο Γυμνάσιο, και αυτό είναι το μάθημα της καθαριότητας.

Το Soji No Jikan, που σημαίνει «Ώρα καθαριότητας», έχει διάρκεια 15 λεπτών κατά τα οποία οι μαθητές, χωρισμένοι σε ομάδες-συνεργεία καθαρισμού, αναλαμβάνουν να καθαρίσουν (σκούπισμα, σφουγγάρισμα κ.λπ.) τις αίθουσες διδασκαλίας, αλλά και τα γήπεδα, τους διαδρόμους και τις τουαλέτες.

Μετά το μεσημεριανό γεύμα, υπάρχει ελεύθερος χρόνος μισής ώρας για παιχνίδι ή ελεύθερη απασχόληση. Όταν αυτός ο χρόνος τελειώσει, οι μαθητές ακούνε από τα μεγάφωνα μια συγκεκριμένη μουσική που σημαίνει την έναρξη της ώρας καθαριότητας. Ανά ομάδες και με τα σύνεργα καθαριότητας ανά χείρας, τα παιδιά ξεχύνονται σε όλο το σχολείο, με σκοπό να το αφήσουν όπως το βρήκαν το πρωί, που έφτασαν για το μάθημά τους.

Στόχος του συγκεκριμένου μαθήματος είναι το να μάθουν τα παιδιά την υπευθυνότητα, την εκτίμηση, την υπερηφάνεια και τον σεβασμό προς το σχολείο τους και τις εγκαταστάσεις που έχουν το προνόμιο να χρησιμοποιούν. Μάλιστα το συγκεκριμένο μάθημα έχει την απόλυτη αποδοχή των γονέων. Δεν είμαστε σίγουροι για το τι συμβαίνει στα σπίτια και ιδιαίτερα στα δωμάτια αυτών των παιδιών, αλλά πάντως σε ό,τι αφορά στην καθαριότητα του σχολείου τους, φαίνεται ότι είναι συνεπή.

Οι γονείς ως πρότυπο

Το παιδί διαμορφώνει την ταυτότητα του έχοντας ως πρότυπο τους γονείς του.

Γιατί οι άνθρωποι υπάρχουν απ’ τη στιγμή που βρίσκουνε
μια θέση στη ζωή των άλλων.
Ή ένα θάνατο για τη ζωή των άλλων…
Τάσος Λειβαδίτης
Εάν οι γονείς έχουν υγιείς προσωπικότητες, ανοίγεται για κείνον διάπλατα ένας δρόμος, όπου οι επιλογές είναι ξεκάθαρες και οι εσωτερικές συγκρούσεις αφορούν υποτυπώδη θέματα που δεν μπορούν να αναστείλουν την ομαλή του λειτουργία.
Εάν οι γονείς έχουν αντιμετωπίσει τις δικές τους ψυχικές δυσκολίες, αυτό θα γίνει πηγή ευτυχίας για το παιδί  τους, γιατί θα  χτίσει, πάνω σε γερά θεμέλια, ένα υγιή εαυτό με υλικά σταθερότητας, συνέχειας και συνοχής που θα μπορεί να αποδέχεται το θετικό στη ζωή του και να το αξιοποιεί, ενώ το αρνητικό θα το επεξεργάζεται και θα καλλιεργεί τα μαθήματά του.
Εάν αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον ψυχικής ηρεμίας, εσωτερικεύει ανενόχλητο τα χαρακτηριστικά των γονιών του και στη συνέχεια δημιουργεί ένα καμβά, όπου αναδεικνύεται μια σύνθεση στοιχείων και από επιρροές άλλων σημαντικών ανθρώπων, που μπορούν να επιδράσουν θετικά στη διαμόρφωση του ψυχισμού του.

Διαδικτυακός Εκφοβισμός

Ως εκφοβισμός ή παρενόχληση μέσω του Διαδικτύου, θεωρείται οποιαδήποτε πράξη επιθετικότητας, τρομοκρατικής ή αυταρχικής συμπεριφοράς.

Πραγματοποιείται μέσω της χρήσης των ψηφιακών συσκευών επικοινωνίας, όπως είναι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα κ.ά. κι η οποία επαναλαμβάνεται ανά τακτά ή άτακτα χρονικά διαστήματα. Ο στόχος της μη αποδεκτής κοινωνικά, αυτής συμπεριφοράς είναι ο επιτιθέμενος να προκαλέσει ζημία ή να βλάψει το θύμα του.
Μέσω της ηλεκτρονικής επικοινωνίας, που χαρακτηρίζεται «διαδικτυακός εκφοβισμός» μπορεί κάποιος να προσπαθήσει να προσβάλει, να ενοχλήσει, να δυσφημίσει, να γελοιοποιήσει, να εκθέσει αρνητικά, να αποκλείσει κοινωνικά ή ακόμα και να απειλήσει έναν συνάνθρωπό του ή ένα παιδί.
Ποια είναι τα ειδικότερα μέσα που χρησιμοποιεί ο Διαδικτυακός Εκφοβισμός;
Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για τον Εκφοβισμό μέσω του Διαδικτύου είναι το τηλέφωνο (σταθερό και κινητό κι όλες οι εφαρμογές επικοινωνίας), το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (email), τα γραπτά μηνύματα (text messaging), οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης (social networking sites), οι χώροι συζητήσεως στο διαδίκτυο (chat rooms), τα blogs, τα web sites, οι webpages, τα διαδικτυακά παιχνίδια (internet gaming) κ.ά.

H συγγνώμη των γονιών...

Τι διδάσκονται τα παιδιά, όταν οι γονείς ζητούν συγγνώμη...

13:05 | 30 Νοε. 2015

Αν και όλοι κάνουμε λάθη και αναγνωρίζουμε πως κανένας μας δεν είναι τέλειος, το να ζητήσουμε συγγνώμη μας φαίνεται κάτι αρκετά δύσκολο. Οι περισσότεροι από εμάς δεχόμαστε με ευχαρίστηση μια ειλικρινή συγνώμη, αλλά μοιάζει διαφορετικό το λαμβάνω από το δίνω.

Κάποιες φορές μπορεί να μη μας αρέσει να παραδεχόμαστε ότι είμαστε λάθος, άλλες φορές να φοβόμαστε πως θα απορριφθεί η συγγνώμη μας, κάποιες άλλες να αισθανόμαστε πως είναι σημάδι αδυναμίας ή πως θα χάσουμε την εξουσία μας και το κύρος μας, ή μπορεί να σκεφτόμαστε πως η συγγνώμη ισοδυναμεί με ταπείνωση. Ακόμα όμως και αν είναι δύσκολο να ζητήσουμε συγγνώμη, φαίνεται πως είναι απαραίτητη στη δημιουργία υγιών σχέσεων γιατί η φύση μας είναι ατελής και λανθάνει συνεχώς – κάτι που ισχύει απόλυτα και στη σχέση μας με τα παιδιά! Η σημασία της συγγνώμης στα παιδιά… Το να παραδεχόμαστε το λάθος μας όταν έχει να κάνει με παιδιά, η αλήθεια είναι πως δεν είμαι μέρος της κουλτούρας μας.

Αυτό συμβαίνει είτε γιατί πολλοί γονείς δεν συνειδητοποιούν τη σημασία της συγγνώμης για τα παιδιά, είτε γιατί πιστεύουν πως δεν πρέπει να παραδέχονται τα λάθη τους μπροστά τους για να χρειαστεί να ζητήσουν συγγνώμη. Στην πραγματικότητα όμως, τρεις απλές λέξεις “Συγγνώμη, έκανα λάθος”, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα παιδιά και προσφέρουν μαθήματα ζωής. Τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να το εκφράσουν, αλλά συχνά αναγνωρίζουν τα λάθη των γονιών τους. Όταν οι γονείς έχουν ενεργήσει εσφαλμένα και δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους, είναι σαν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Για παράδειγμα, όταν ζητούν από τα παιδιά τους να μη φωνάζουν ή να μιλούν άσχημα και στη συνέχεια φωνάζουν και βρίζουν οι ίδιοι χωρίς συγγνώμη για το λάθος τους, στέλνουν ένα μικτό μήνυμα στα παιδιά. Αντίθετα, όταν οι γονείς ζητούν συγγνώμη στα παιδιά για το λάθος τους, ενισχύουν τη σχέση γονιού – παιδιού και παρέχουν την αίσθηση της ασφάλειας. Ταυτόχρονα, μεταφέρουν στα παιδιά ένα σύστημα αξιών και την πεποίθηση πως οι άνθρωποι κάνουν λάθη και ως εκ τούτου είναι ατελείς.

Από τον Χατζιδάκι μέχρι τον Μπρεχτ: 10 αποσπάσματα για τον φασισμό

Της Μαριανίνας Πάτσα

17:46 | 09 Νοε. 2015

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ: «Ο φασισμός στις μέρες μας φανερώνεται με δύο μορφές. Ή προκλητικός, με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν την περίπτωσή τους, ή παθητικός μες στον οποίο κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Κι έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Προτιμότερο αργός και σιωπηλός θάνατος, από την αντίδραση του ζωντανού και ευαίσθητου οργανισμού που περιέχουμε».

ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ: «Μην ξεχνάτε ότι όλα όσα έκανε ο Χίτλερ στη Γερμανία ήταν σύμφωνα με τον νόμο».
ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ: «Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί, χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του, προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι».
ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΪΧ: «Επειδή ο φασισμός εμφανίζεται παντού και πάντοτε σαν κίνημα στηριζόμενο σε ανθρώπινες μάζες, παρουσιάζει όλα τα γνωρίσματα και τις αντιφάσεις της χαρακτηροδομής του αγελαίου ανθρώπου: δεν είναι ο φασισμός, όπως πιστεύεται γενικά, ένα καθαρά αντιδραστικό κίνημα, αλλά ένα αμάλγαμα από αντάρτικα συναισθήματα και αντιδραστικές κοινωνικές ιδέες. Ο φασισμός στην καθαρή μορφή του είναι το άθροισμα απ’ όλες τις άλογες αντιδράσεις του μέσου ανθρώπινου χαρακτήρα».
ΖΑΝ ΠΟΛ ΣΑΡΤΡ: «Ο φασισμός δεν ορίζεται από τον αριθμό των θυμάτων, αλλά από τον τρόπο που τα σκοτώνει».

το 1940 μεσα απο σκιτσα της εποχής

Η στρατιωτική εισβολή της φασιστικής Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας, σχεδόν ταυτόχρονα με την απόρριψη του ιταλικού τελεσιγράφου από τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά τα ξημερώματα της 28/10/1940, προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου συσπείρωση του ελληνικού λαού, έναν πρωτοφανή πατριωτικό ξεσηκωμό.

Ο πατριωτικός ενθουσιασμός, ο οποίος γιγαντώθηκε μετά τις πρώτες στρατιωτικές νίκες, κατέκλυσε τις σελίδες των εφημερίδων, τις συχνότητες των ραδιοφώνων και τις θεατρικές επιθεωρήσεις. Το χιούμορ, η γελοιοποίηση και ο εξευτελισμός του εχθρού υπήρξαν τα πλέον ισχυρά όπλα του ψυχολογικού πολέμου, που έλαβε χώρα στα μετόπισθεν της πολεμικής αναμέτρησης των αλβανικών βουνών.
Στην κατεύθυνση αυτή, της περιπαικτικής διάθεσης του ελληνικού λαού απέναντι στην ιταλική επίθεση που δέχτηκε η χώρα στις 28 Οκτωβρίου 1940, κινήθηκε από την πρώτη στιγμή η επίσημη ελληνική προπαγάνδα. Από όλα τα είδη προπαγάνδας που επιστρατεύτηκαν, εξαιρετικά αποτελεσματική αποδείχθηκε η τέχνη της γελοιογραφίας.
Πρόκειται για ένα είδος το οποίο στην Ελλάδα είχε ήδη γνωρίσει μεγάλη άνθηση, ήδη από τον 19ο αιώνα και αυτό, για τους εξής λόγους:
α. Εξαιτίας της λαϊκότητάς του, δηλαδή της δυνατότητας να επικοινωνεί με το κοινό με άμεσο τρόπο.
β. Στην πρόσληψη του μηνύματος δεν απαιτείται καν δυνατότητα ανάγνωσης και μπορεί να απευθύνεται σε αναλφάβητους.
γ. Τέλος, σε σχέση με άλλα δημοσιογραφικά είδη, το σκίτσο συχνότερα στοχεύει στο θυμικό και σπανιότερα στη λογική.
Η 28η Οκτωβρίου υπήρξε ο καταλύτης για την αναγέννηση της ελληνικής πολιτικής γελοιογραφίας, η οποία είχε περιπέσει σε λήθη μετά την επιβολή λογοκρισίας από την δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Οι σκιτσογράφοι των αθηναϊκών εφημερίδων έβγαλαν στην κυριολεξία το άχτι τους κατά του Ντούτσε και του ιταλικού φασισμού, χτυπώντας παράλληλα με έμμεσο τρόπο και τον εγχώριο, για τον οποίο η μεταξική λογοκρισία απαγόρευε κάθε κριτική.
Σπουδαία ονόματα σκιτσογράφων που μεταπολεμικά κοσμούσαν τις ελληνικές προδικτατορικές εφημερίδες, όπως του Φ. Δημητριάδη, του Ν. Καστανάκη, του Στ. Πολενάκη, του Π. Παυλίδη και άλλων, συνδέθηκαν άμεσα με τις αρχικές τους εμπνεύσεις κατά τη διάρκεια του αλβανικού έπους. Οι σκιτσογράφοι αυτοί, μαζί με άλλους, δημιούργησαν εξαιρετικής έμπνευσης γελοιογραφίες για τον πρόσθετο λόγο ότι η Ελλάδα τους μήνες εκείνους είχε πετύχει κάτι, το οποίο δε μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως «ελληνικό θαύμα».
Οι γελοιογραφίες που δημοσιεύονταν στον ελληνικό Τύπο καθ’ όλη τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου δεν έπαψαν στιγμή να εξυμνούν τις νίκες του ελληνικού στρατού στην Αλβανία γελοιοποιώντας με κάθε ευκαιρία τους «κοκορόφτερους» του Μουσολίνι και τη νεορωμαϊκή φασιστική μεγαλομανία του.
Το ότι επιβίωσαν στη συλλογική μνήμη αποδεικνύει ακριβώς ότι αποτύπωσαν με μαζικό τρόπο την ψυχολογία ενός ολόκληρου λαού. Δεν είναι τυχαίο που η πρώτη εικόνα που έρχεται υποσυνείδητα στο νου της πλειονότητας του ελληνικού λαού, όταν ακούει το όνομα «Μουσολίνι», είναι η γελοιοποιημένη αναπαράσταση του Ιταλού Ντούτσε από την πένα των Ελλήνων σκιτσογράφων της εποχής…
Τα προηγηθέντα
Ξημερώματα 28ης Οκτωβρίου 1940. Ο Ιωάννης Μεταξάς δέχεται μια ξαφνική επίσκεψη στο σπίτι του στην Κηφισιά. Ο μεταμεσονύχτιος «επισκέπτης» είναι ο πρέσβης της Ιταλίας, Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος επιδίδει στον Έλληνα δικτάτορα ένα χαρτί. Πρόκειται για το τελεσίγραφο του υπ. Εξ. της Ιταλίας κόμη Γκαλεάτσο Τσιάνο, σύμφωνα με το οποίο η γειτονική χώρα απαιτεί από την Ελλάδα την παραχώρηση αεροδρομίων και λιμανιών, καθώς και της εδαφικής της κυριαρχίας. Ο Μεταξάς, δέσμιος της βρετανικής πολιτικής, απορρίπτει το ιταλικό τελεσίγραφο με τη γαλλική φράση “Alors, c’ est la guerre” («Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο»), ταυτιζόμενος για πρώτη και μοναδική φορά στη ζωή του με τον ελληνικό λαό.
Το ελληνικό «ΟΧΙ» στις φασιστικές αξιώσεις για παραχώρηση «γης και ύδατος» θα πραγματωθεί ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες, όταν δεκάδες χιλιάδες φαντάροι απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της επικράτειας αρχίζουν να σπεύδουν σε απόκρουση των Ιταλών εισβολέων.
Οι Ιταλοί έχουν και αυτοί ξεκινήσει να προελαύνουν σε ελληνικά εδάφη, σχεδόν παράλληλα με την επίδοση του πολεμικού τελεσιγράφου. Ο Φωκίων Δημητριάδης σαρκάζει την ιταλική επίθεση με το «τραγούδι του Ιταλού αεροπόρου», ο οποίος απεικονίζεται στο παρακάτω σκίτσο να τραγουδάει:
«Θαρθώ μια νύχτα με φεγγάρι να σε γκρεμίσω…»

 

 

Το αναμενόμενο ξέσπασμα του «πολέμου - αστραπή» που προετοίμαζε επί μήνες ο Μπενίτο Μουσολίνι κατά της Ελλάδας είναι γεγονός. Η επιλογή της ημερομηνίας καθόλου τυχαία: στις 28/10/1940 συμπληρώνονταν 17 χρόνια από την «πορεία προς τη Ρώμη» με την οποία το 1923 είχε εγκαθιδρυθεί το φασιστικό καθεστώς. Η εντός ολίγων ημερών κατάληψη της Ελλάδας ήταν ζήτημα γοήτρου για τον αμετροεπή Ντούτσε, ο οποίος ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στους συμμάχους του Γερμανούς: ότι είναι και αυτός ισάξιος και ισότιμος κατακτητής με τον Φύρερ, διόλου ευκαταφρόνητος.

Του Νομικού ^{Εδώ, ο Χέρμαν Γκέρινγκ κρατάει την υδρόγειο σφαίρα, στην οποία ο «βαφεύς» Αδόλφος Χίτλερ σχεδιάζει το σύμβολο της σβάστικας. Σαφής αναφορά στην (αποτυχημένη) καλλιτεχνική διαδρομή του «φύρερ» κατά τα νεανικά του χρόνια.}

Η νικηφόρα πορεία των σιδηρόφρακτων στρατιών του ναζιστικού Ράιχ που εκπλήρωναν το όνειρο του Αδόλφου Χίτλερ για μια ευρωπαϊκή «Νέα Τάξη», είχε θίξει τη μεγαλομανία του Μουσολίνι, ο οποίος από τον Ιούνιο του 1940 είχε εισέλθει στην πολεμική σύρραξη επιδιώκοντας αυτοκρατορικά οφέλη. Στο παρακάτω σκίτσο, ο Ντούτσε ως «Ψευδοναπολέων»:

Τα εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα μέσα από το αρχείο της Βέρμαχτ

Ντοκουμέντα

09:24 | 28 Οκτ. 2015

Τελευταία ανανέωση 11:10 | 28 Οκτ. 2015

Εκτελέσεις, λεηλασίες, καταστροφές. Τα ανατριχιαστικά εγκλήματα του ναζιστικού στρατού στην Ελλάδα έρχονται στο φως, αυτή την φορά μέσα από τα άγνωστα, έως τώρα αρχεία της Βέρμαχτ.

Από το 2005 έως το 2007 η Ελλάδα παρέλαβε το αρχείο αυτό σε μορφή μικροφίλμ από τις υπηρεσίες του αμερικανικού στρατού. Οκτώ χρόνια μετά η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού το έχει επεξεργαστεί.
Με τις καταγραφές και τις μαρτυρίες των ίδιων των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής αποδεικνύονται τα εγκλήματα της Βέρμαχτ στην Ελλάδα. Το υλικό είναι πολύτιμο, όχι μόνο ιστορικά, αλλά και για να λειτουργήσει ως βάση για το εκπεφρασμένο ελληνικό αίτημα διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων της Ελλάδας από τη Γερμανία.

Οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι μάθησης ενός κειμένου

17:03 | 22 Οκτ. 2015

Ισχύει πάντα ότι ένας καλός βαθμός πηγαίνει στον μαθητή που έχει μάθει την ύλη και ένας κακός βαθμός στον μαθητή που απλά δεν διάβασε αρκετά;

Το νέο βιβλίο του Μπενεντίκτ Κάρεϊ, ενός δημοσιογράφου επιστήμης από τους The New York Times, αμφισβητεί την αντίληψη ότι ένας υψηλός βαθμός στις εξετάσεις σημαίνει και πραγματική μάθηση.
Υποστηρίζει ότι παρότι ένας καλός βαθμός μπορεί να επιτευχθεί βραχυπρόθεσμα, όταν διαβάζεις εντατικά για ένα διαγώνισμα, το πιθανότερο είναι ότι η περισσότερη πληροφορία θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα. Ο Κάρεϊ ισχυρίζεται ότι οι περισσότεροι μαθητές ίσως να μη χρειάζεται να διαβάσουν περισσότερο, αλλά απλά πιο έξυπνα.

Όλα τα λάθη των μαμάδων σε 10 φωτογραφίες

16:45 | 22 Οκτ. 2015

Καθόλου πρωτότυπο, μάλλον χιλιοειπωμένο μα οι άνθρωποι που μας μεγαλώνουν είναι γεγονός πως διαμορφώνουν σε τεράστιο βαθμό την ψυχοσύνθεσή μας και είναι αυτοί που βάζουν με μικρές καθημερινές κινήσεις τις ρόδες μας σε συγκεκριμένες ράγες. Η σχέση δε με τη μητέρα έχει πλουτίσει γενιές ψυχοθεραπευτών που ορίζουν τις πράξεις της ή την απουσία τους, ως τη βασικότερη αιτία σχηματισμού της προσωπικότητάς μας.

Δυο είναι οι λέξεις κλειδιά που ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου: προσωπική θεώρηση των πραγμάτων και προβολή αποθημένων στο παιδί μας. Αυτές είναι οι κυριότερες αφετηρίες που μπορούν να κάνουν την ανατροφή ενός πειδιού τοξική. Άλλες φορές από υπέρμετρη αγάπη, άλλες από άγνοια και άλλες από δικά τους βιώματα οδηγούν τα παιδιά σε αδιέξοδα και αγκυλωμένο μεγάλωμα. Η Ρωσίδα φωτογράφος Anna Padchenko μέσα σε μερικές εικόνες έκλεισε όλα τα θανάσιμα λάθη που κάνουν οι μαμάδες όλου του κόσμου.


Η υπερπροστατευτικότητα που μπορεί να πνίξει.

ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ " Η μητέρα στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο"

Αξέχαστες μητέρες της ελληνικής πεζογραφίας 

Οκτώ μητρικές φιγούρες που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν τα ήθη χαλαρώσουν, θα αποτελούν σημεία αναφοράς.

«Μητέρα είναι μόνο μια» λέει ο λαός και η τέχνη δεν τον διαψεύδει. Όμως, το θετικό πρόσημο που συνοδεύει τη μητρότητα στη λαϊκή θυμοσοφία δεν αποτυπώνεται κατ’ ανάγκη στην πεζογραφία και στο θέατρο – ίσως επειδή τα βιώματα που σπρώχνουν τους ανθρώπους προς την καλλιτεχνική έκφραση δεν είναι από αυτά που συνδέει κανείς με ένα happy end. Λόγω της Ημέρας της Μητέρας ανατρέξαμε στην ελληνική γραμματολογία και ξεχωρίσαμε οκτώ αξέχαστες μητρικές φιγούρες που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο κι αν τα ήθη χαλαρώσουν, θα αποτελούν σημεία αναφοράς:

1. Η Ιοκάστη από την τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος». Η ιστορία της είναι γνωστή. Γέννησε τον Οιδίποδα, αγνοώντας τον χρησμό του Μαντείου των Δελφών να μην κάνει παιδιά με τον σύζυγό της Λάιο. Στη συνέχεια ο γιος σκότωσε τον πατέρα και παντρεύτηκε τη μητέρα του. Ο μύθος έδωσε λαβή σε εκατοντάδες ερμηνείες ανά τους αιώνες και το όνομα της Ιοκάστης -και του Οιδίποδα φυσικά- συνδέθηκε άρρηκτα με τη φροϋδική θεωρία (σύνδρομο της Ιοκάστης). Το συμπέρασμα; Μια αρχετυπική μητρική φιγούρα από τα έγκατα της ελληνικής μυθολογίας που έχτισε το σπίτι της στο παγκόσμιο συλλογικό υποσυνείδητο.

2. Η «Μήδεια» του Ευριπίδη. Σκότωσε τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον εραστή της. Η πράξη της αυτή την κατάταξε ανάμεσα στα «τέρατα» της παγκόσμιας λογοτεχνίας και την κατέστησε πρώιμο φεμινιστικό είδωλο –μια γυναίκα με έντονα πάθη και με το θάρρος της δικής της πολιτιστικής ταυτότητας που απαιτεί αιματηρές θυσίες για την προδοσία που υπέστη.

3. Η ανώνυμη μάνα από «Το αμάρτημα της μητρός μου» του Γεώργιου Βιζυηνού. Κατατρεγμένη από τις τύψεις της επειδή προκάλεσε άθελά της τον θάνατο της νεογέννητης κόρης της, η μάνα του Βιζυηνού γίνεται σκληρή, εγωίστρια και εμμονική, παραδομένη στις δεισιδαιμονίες της εποχής και παραμελεί συστηματικά τους γιους της. Το πορτρέτο της είναι μια μελέτη σε βάθος των ψυχικών δυνάμεων που απελευθερώνονται με τη μητρότητα και του τρόπου με τον οποίο αυτές μπορούν να οδηγήσουν τον άνθρωπο σε δύσβατα μονοπάτια.

Το Βερολίνο στο τέλος του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου

Ένα νέο βιντεοσκοπημένο έγχρωμο υλικό στο οποίο καταγράφεται το Βερολίνο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το βίντεο τραβήχτηκε τον 1945 και δείχνει σπουδαία μνημεία όπως η Πύλη του Βραδεμβούργου και η Βουλή να έχουν γίνει ερείπια από τους βομβαρδισμούς και τους πολίτες να προσπαθούν να συνεχίσουν την καθημερινή τους ζωή.

Σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, το υλικό τραβήχτηκε δύο μόλις μήνες μετά την πτώση της πόλης το 1945 και δείχνει την απόλυτη καταστροφή που υπέστη η γερμανική πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Το Βερολίνο είχε ήδη χωριστεί σε τέσσερις ζώνες από τις δυνάμεις των Συμμάχων και ήδη πολλές πινακίδες είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στη σοβιετική σφαίρα επιρροής.

Το υλικό, μέρος του οποίου δεν έχει δημοσιευτεί ποτέ μέχρι τώρα, έχει μια αίσθηση σχεδόν αποκαλυπτική, καθώς οι Βερολινέζοι περπατούν στους δρόμους, παρά τους σωρούς από ερείπια και χαλάσματα που φαίνονται παντού. Τα τραμ ήδη λειτουργούν στην κεντρική πλατεία του Βερολίνου, την Alexanderplatz, καθώς ένα συνονθύλευμα στρατιωτών και πολιτών επιχειρεί να να φτάσει από το σημείο Α στο σημείο Β.
Προς το τέλος του βίντεο, πλάνα από αέρος περιγράφουν την απόλυτη καταστροφή που έχει υποστεί το βουλεβάρτο του Unter den Linden, που οδηγεί πέρα από την Πύλη του Βραδεμβούργου. Κτίρια αλλά και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα με διαμερίσματα έχουν ισοπεδωθεί, ενώ μπάζα ή καμμένα αυτοκίνητα στοιβάζονται στην περιοχή.
Το βίντεο ανέβηκε στα social media από τον Konstantin von zur Muehlen, ο οποίος ίδρυσε τον διαδικτυακό τόπο Chronos Media το 2001. Το site έχει πρόσβαση σε ιστορικό κινηματογραφικό υλικό, το οποίο περιλαμβάνει πάνω από 7 εκατ. μέτρα φιλμ το οποίο χρονολογείται εδώ και πάνω από έναν αιώνα.

Νεοναζί: Το Ολοκαύτωμα της Μνήμης

Μια μέρα μετά τις εκλογές του 2012, η είδηση κάνει τον γύρο των τηλεοπτικών σταθμών: η Χρυσή Αυγή έλαβε 1.000 ψήφους στα μαρτυρικά Καλάβρυτα και Δίστομο. Δυο πόλεις που σημαδεύτηκαν από τη ναζιστική θηριωδία, παρουσιάζονται να νομιμοποιούν με την ψήφο τους, τους «πολιτικούς απογόνους» των δολοφόνων τους, σύμφωνα με τα ΜΜΕ. Τις αμέσως επόμενες μέρες, στην ερώτηση αν είναι νεοναζί και σχετίζονται με τον Χίτλερ, οι εκπρόσωποι της Χρυσής Αυγής απαντούν: «οι δημότες στα Καλάβρυτα και το Δίστομο απάντησαν ήδη, με την ψήφο τους». Η ιστορική μνήμη έχει εξασθενίσει ή πρόκειται για μια κατασκευασμένη είδηση;

Μπορεί να προχωρήσει προς τα μπρος, μια χώρα που δεν γνωρίζει το παρελθόν της; Η απάντηση αλλά και η ιστορική αλήθεια βρίσκεται στο Λύκειο του Διστόμου.

Ένα ντοκιμαντέρ μέσα στο ντοκιμαντέρ, για την μνήμη και την λήθη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία - Σενάριο: Στέλιος Κούλογλου
Καλλιτεχνική Επιμέλεια – Γραφικά: Νίκος Πολίτης
Μοντάζ – Μιξάζ: Χρήστος Γάκης
Οργάνωση παραγωγής: Νίκος Θωμόπουλος
Υπεύθυνη έρευνας: Ελένη Μπέλλου
Δημοσιογραφική υποστήριξη: Τάνια Γεωργουπλή / Ελένη Κωνσταντινίδου
Φωτογραφία: Νίκος Θωμόπουλος / Μανώλης Κονσολάκης / Χρήστος Αναγνωστόπουλος
Βοηθός Μοντάζ: Γιώργος Ζαφείρης
Παραγωγή: 1984 Productions – tvxs.gr
Διανομή: 1984 Productions
Διάρκεια: 90 λεπτά

ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙΤΑΙ;

Φέτος το Πάσχα των Ορθοδόξων εορτάζεται σήμερα, Κυριακή 12 Απριλίου, ενώ των Καθολικών εορτάσθηκε την Κυριακή 5 Απριλίου. Ήταν μια ακόμη χρονιά που τα δύο Πάσχα, όπως είναι και το πιο συνηθισμένο, δεν συνέπεσαν. Πέρυσι, είχαν συμπέσει, ενώ αυτό θα ξανασυμβεί το 2017.

Για ποιον λόγο, όμως, η ημερομηνία του Πάσχα μετακινείται μέσα στον χρόνο και ποια είναι η σχέση ανάμεσα στους αστρονομικούς υπολογισμούς και στον καθορισμό της ημερομηνίας του, από τις χριστιανικές εκκλησίες;
Όλα ξεκίνησαν από τους Εβραίους, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν το σεληνιακό ημερολόγιο που βασιζόταν στον κύκλο της Σελήνης. Γιόρταζαν το Πάσχα -από την εβραϊκή λέξη «πεσάχ» που σημαίνει «διέλευση» (της Ερυθράς Θάλασσας)- την 14η του μήνα Νισάν, η οποία ήταν η μέρα της πρώτης εαρινής πανσελήνου, που συμβαίνει κατά την εαρινή ισημερία ή αμέσως μετά από αυτήν.
Η εαρινή ισημερία συνδέθηκε με τον εορτασμό του Χριστιανικού Πάσχα από τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την Ανάσταση του Χριστού. Αυτό συνέβη, επειδή ο Χριστός αναστήθηκε την πρώτη ημέρα μετά το Εβραϊκό Πάσχα, που έπεσε εκείνο το χρόνο Σάββατο (το οποίο άρχιζε τότε - όπως και οι υπόλοιπες ημέρες - στις 6 το απόγευμα της Παρασκευής).
Αρχικά, οι διάφορες χριστιανικές τοπικές εκκλησίες γιόρταζαν το Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες. Οι ιουδαΐζουσες εκκλησίες κυρίως της Μικράς Ασίας το γιόρταζαν κατά την ημέρα του θανάτου του Χριστού την 15η του εβραϊκού μήνα Νισάν (σε όποια ημέρα της εβδομάδας έπεφτε), ενώ οι εθνικές εκκλησίες προτιμούσαν την πρώτη Κυριακή -ως αναστάσιμη ημέρα- μετά τη πρώτη εαρινή πανσέληνο.
Λόγω αυτών των διαφωνιών, η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια, υπό τον Μέγα Κωνσταντίνο το 325 μ.Χ., αποφάσισε ότι το Πάσχα θα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης και, αν η πανσέληνος συμβεί Κυριακή, τότε την αμέσως επόμενη Κυριακή. Με αυτό τον τρόπο, αφενός το χριστιανικό Πάσχα δεν θα συνέπιπτε ποτέ με το εβραϊκό, αφετέρου ο εορτασμός του χριστιανικού Πάσχα συνδέθηκε με ένα αστρονομικό φαινόμενο, την εαρινή ισημερία και την πρώτη πανσέληνο της άνοιξης (την «Πασχαλινή πανσέληνο»).
Συνεπώς, για να υπολογιστεί η ημερομηνία του Πάσχα ενός έτους, αρκούσε να βρεθεί αρχικά η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου και, στη συνέχεια, η πρώτη Κυριακή μετά από αυτή την πανσέληνο.
Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος ανέθεσε στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να γνωστοποιεί κάθε χρόνο στις άλλες εκκλησίες την ημέρα του Πάσχα, αφού προηγουμένως είχε υπολογιστεί η ημερομηνία της πρώτης εαρινής πανσελήνου, με τη βοήθεια των αστρονόμων της Αλεξάνδρειας.
Τα σφάλματα
Το ημερολόγιο που ίσχυε την εποχή της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ήταν το Ιουλιανό που είχε θεσπίσει ο Ιούλιος Καίσαρας το 45 π.Χ., με τη βοήθεια του αλεξανδρινού αστρονόμου Σωσιγένη. Ο τελευταίος, βασιζόμενος στους υπολογισμούς του Ιππάρχου (ο οποίος πριν έναν αιώνα με αξιοθαύμαστη ακρίβεια είχε υπολογίσει πως το ηλιακό έτος έχει διάρκεια 365,242 ημερών), θέσπισε ένα ημερολόγιο, του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος (το λεγόμενο «δίσεκτο») πρόσθετε μία ακόμα ημέρα.
Όμως, σύμφωνα με τον Διονύση Σιμόπουλο, επίτιμο διευθυντή του Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, το Ιουλιανό Ημερολόγιο είχε μια μικρή απόκλιση, καθώς η διάρκεια του ηλιακού έτους στην πραγματικότητα είναι 365,242199 ημέρες. Έτσι, το έτος του Σωσιγένη είναι μεγαλύτερο του πραγματικού κατά 11 λεπτά και 13 δευτερόλεπτα.
Ανά τετραετία το μικρό αυτό σφάλμα φθάνει περίπου τα 45 λεπτά, ενώ κάθε 129 χρόνια φθάνει την μία ημέρα, με αποτέλεσμα να μετακινείται συνεχώς νωρίτερα η εαρινή ισημερία. Το λάθος συσσωρευόταν και έτσι ενώ η εαρινή ισημερία την εποχή του Χριστού συνέβη στις 23 Μαρτίου, το 1582 μ.Χ. είχε φτάσει να συμβαίνει στις 11 Μαρτίου.
Εκείνο το έτος, ο πάπας Γρηγόριος ΙΓ' ανέθεσε στους αστρονόμους Χριστόφορο Κλάβιους και Λουίτζι Λίλιο να προωθήσουν μία ημερολογιακή μεταρρύθμιση. Η 5η Οκτωβρίου 1582 μετονομάστηκε 15η Οκτωβρίου, προκειμένου να διορθωθεί το λάθος των δέκα ημερών, που είχαν συσσωρευθεί τους προηγούμενους 11 αιώνες, έτσι ώστε η εαρινή ισημερία να επιστρέψει στην 21η Μαρτίου, όπως είχε συμβεί κατά την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο.
Το Νέο ή Γρηγοριανό Ημερολόγιο υιοθετήθηκε από τα καθολικά κράτη της Ευρώπης μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ τα προτεσταντικά καθυστέρησαν πολύ περισσότερο. Η αντίδραση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο ήταν ακόμη πιο μεγάλη, με συνέπεια το Ιουλιανό Ημερολόγιο να παραμείνει σε ισχύ σε όλα τα Ορθόδοξα κράτη έως τον 20ο αιώνα.
Η αλλαγή στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα το Ιουλιανό Ημερολόγιο αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, αρχής γενομένης στις 16 Φεβρουαρίου 1923, η οποία μετονομάστηκε σε 1η Μαρτίου. Αφαιρέθηκαν δηλαδή 13 ημέρες από το 1923, γιατί στις δέκα ημέρες λάθους Γρηγοριανού και Ιουλιανού μεταξύ 325 μ.Χ. και 1582 είχαν προστεθεί άλλες τρεις ημέρες, στη διάρκεια των περίπου τρεισήμισι αιώνων που είχαν περάσει από την εισαγωγή του Γρηγοριανού Ημερολογίου στη Δύση.
Αρχικά η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία -αντίθετα από το ελληνικό κράτος- διατήρησε το Ιουλιανό Ημερολόγιο, αλλά το 1924 αποδέχτηκε το εκκλησιαστικό ημερολόγιο να ταυτισθεί με το πολιτικό και να ισχύσει για τις ακίνητες εορτές. Δεν έκανε όμως κάτι ανάλογο για το Πασχάλιο Ημερολόγιο και για τις κινητές εορτές, που εξακολουθούν να υπολογίζονται με βάση το Ιουλιανό ή Παλαιό Ημερολόγιο.
Όμως, η διαφορά του εορτασμού του Πάσχα ανάμεσα σε Ορθόδοξους και Καθολικούς δεν βασίζεται μόνο στο λάθος του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλά και στο σφάλμα του λεγόμενου «Μετωνικού Κύκλου» του 5ου αιώνα π.Χ., τον οποίο χρησιμοποιούσαν οι χριστιανοί αλεξανδρινοί αστρονόμοι και με βάση τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να υπολογίζει τις ημερομηνίες των μελλοντικών εαρινών πανσελήνων.
Στις 13 ημέρες της λανθασμένης Ιουλιανής εαρινής ισημερίας, πρέπει να προστεθεί και το λάθος του 19ετούς Μετωνικού κύκλου, το οποίο ανέρχεται, από το 325 μ.Χ. έως σήμερα, σε τέσσερις έως πέντε περίπου ημέρες, με συνέπεια η Μετώνεια (ή Ιουλιανή) πανσέληνος να υπολογίζεται τέσσερις έως πέντες ημέρες αργότερα από την πραγματική.
Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το παλαιό Ιουλιανό Ημερολόγιο και τον κύκλο του Μέτωνος για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας του Πάσχα. Έτσι, συχνά το ορθόδοξο Πάσχα εορτάζεται όχι την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο, αλλά την επόμενη (όπως το 2012) ή μετά τη δεύτερη εαρινή πανσέληνο (όπως το 2002 και το 2013), αντί της πρώτης Κυριακής μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο, όπως είχε ορίσει η Σύνοδος της Νίκαιας.
Κοινό Πάσχα
Οι Καθολικοί γιορτάζουν το Πάσχα σύμφωνα με τον κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, αλλά η εαρινή ισημερία και η εαρινή πανσέληνος υπολογίζονται σύμφωνα με το νέο Γρηγοριανό Ημερολόγιο, έχοντας λάβει υπόψη και το Μετώνειο σφάλμα. Έτσι, η Γρηγοριανή - Καθολική πανσέληνος είναι πολύ πιο κοντά στην αστρονομική (συχνά συμπίπτει ή απέχει μόνο μια ημέρα) από ό,τι η Ιουλιανή - Ορθόδοξη.
Στον 21ο αιώνα τα όρια εορτασμού του Ορθόδοξου Πάσχα υπολογίζεται ότι είναι από τις 4 Απριλίου το νωρίτερο έως τις 8 Μαΐου το αργότερο. Τα όρια του Καθολικού Πάσχα είναι από τις 22 Μαρτίου το νωρίτερο έως τις 25 Απριλίου το αργότερο. Αυτό σημαίνει ότι οι Καθολικοί δεν θα έχουν ποτέ Πάσχα τον Μάιο και οι Ορθόδοξοι ποτέ Πάσχα τον Μάρτιο.
Από κοινού εορτάζεται το Πάσχα για Ορθόδοξους και Καθολικούς, όταν τόσο η Γρηγοριανή, όσο και η Ιουλιανή - Μετώνεια πασχαλινή πανσέληνος πέσουν από την Κυριακή μέχρι το Σάββατο της ίδιας εβδομάδας (αρκεί να είναι μετά τις 3 Απριλίου και οι δύο πανσέληνοι), οπότε την αμέσως επόμενη Κυριακή είναι το κοινό Πάσχα.
Αυτό συνέβη το 2014, ενώ κοινός θα είναι ο εορτασμός και τα έτη 2017 (στις 16 Απριλίου), 2025 (20 Απριλίου), 2028, 2031, 2034, 2037, 2038, 2041 κ.α. Συνολικά, κατά τον τρέχοντα αιώνα το Πάσχα θα είναι κοινό 31 έτη, ενώ κάθε επόμενο αιώνα αυτό θα συμβαίνει όλο και πιο σπάνια. Το τελευταίο κοινό Πάσχα υπολογίζεται ότι θα συμβεί το έτος 2698, καθώς μετά το 2700 -λόγω συσσώρευσης του Μετώνειου σφάλματος- δεν θα μπορούν να συμπέσουν ποτέ την ίδια εβδομάδα η Ιουλιανή και η Γρηγοριανή πανσέληνος.

 

 

Internet : το νέο ναρκωτικό;

TVXS

Αρκετό ενδιαφέρον έχει δοθεί τα τελευταία χρόνια στις επιπτώσεις που έχει στην υγεία ο αυξανόμενος χρόνος που οι έφηβοι αφιερώνουν μπροστά από την οθόνη ηλεκτρονικών συσκευών, όπως τηλεόρασης, ηλεκτρονικών υπολογιστών, έξυπνών τηλέφωνων, παιχνιδιών κτλ. Τα στοιχεία πολλών μελετών συναινούν στο ότι η υπερβολική χρήση ηλεκτρονικών συσκευών συνδέεται με την εμφάνιση σωματικών ενοχλήσεων, επιθετικές συμπεριφορές, τον περιορισμό της σωματικής άσκησης και τη χρήση ουσιών. Γράφει η Μιχάελα Κόλλια

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η υπερβολική προσκόλληση των εφήβων με το Ίντερνετ έχει κυρίως ψυχικά αίτια και ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει απομόνωση και εξάρτηση, συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της «Πανελλήνιας έρευνας για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών- HBSC/WHO» περισσότεροι από τους μισούς εφήβους, κατά μέσο όρο, τουλάχιστον 5 ώρες την ημέρα σε ηλεκτρονικές συσκευές με οθόνη, με το 6,7% αυτών να βρίσκεται σε κίνδυνο για προβληματική ενασχόληση με τον τζόγο.

Σε συνέντευξη που έδωσε στο tvxs.gr η Ομότιμη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, κα A. Κοκκέβη, τόνισε ότι η υπερβολική προσκόλληση στα ηλεκτρονικά μέσα, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα επιβλαβής για τους νέους ανθρώπους καθώς περιορίζει τη συμμετοχή από άλλες ψυχικές και σωματικές δραστηριότητες, οι οποίες είναι απαραίτητες για την υγεία του ατόμου.
«Αν και το Ίντερνετ μπορεί να έχει επιμορφωτικό χαρακτήρα, η υπερβολική προσήλωση σε ένα μέσο διασκέδασης έχει ως αποτέλεσμα να περιορίζονται άλλες βασικές δραστηριότητες των νέων, όπως ο αθλητισμός και ο πολιτισμός, η κοινωνικότητα τους και η φυσική επαφή. Το διαδίκτυο απομονώνει,» δήλωσε η κα Κοκκέβη.

Το νέο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (2015 -2016)

Το ΥΠΟΠΑΙΘ θα προβεί σε νέες νομοθετικές ρυθμίσεις όσον αφορά το εξεταστικό σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ το σχ. έτος 2015-16 για τους παρακάτω λόγους:

1) Με το σύστημα του Νέου Λυκείου, οι μαθητές της Γ΄ Τάξης είχαν δυνατότητα πρόσβασης σε πολύ περιορισμένο αριθμό τμημάτων, αφού οι επιλογές τους περιορίζονταν μόνο σε ένα επιστημονικό πεδίο. Εξαιτίας αυτού του εγκλωβισμού των υποψηφίων σε πολύ μικρό αριθμό τμημάτων, θα αποκλείονταν χιλιάδες νέοι και νέες από την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, παρότι μπορεί να είχαν επιτύχει υψηλή βαθμολογία στις εξετάσεις. Παράλληλα, αυτή η ρύθμιση θα έπληττε εκτός από τους μαθητές/τριες και τα ίδια τα Πανεπιστήμια, καθώς ήταν εξαιρετικά πιθανό να στερούνταν φοιτητές/τριες με πολύ υψηλές επιδόσεις, οι οποίοι δεν θα κατάφερναν να εισαχθούν στο ένα και μοναδικό επιστημονικό πεδίο στο οποίο μπορούσαν να είναι υποψήφιοι.

2) Υπήρχαν όμως και σοβαροί τεχνικοί λόγοι που επέβαλαν τις νέες ρυθμίσεις. Λόγω καθυστέρησης του έργου των επιστημονικών επιτροπών του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής που είχε σημειωθεί ήδη πριν από την αλλαγή της ηγεσίας του ΥΠΟΠΑΙΘ, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η σύνταξη των προγραμμάτων σπουδών όλων των μαθημάτων της Γ΄ τάξης του Νέου Λυκείου και δεν έχουν καν ξεκινήσει οι διαδικασίες συγγραφής και κρίσης των αντίστοιχων σχολικών εγχειριδίων. Συνεπώς, δεν είναι εφικτή η εφαρμογή της νομοθεσίας του Νέου Λυκείου για τη Γ΄ Λυκείου. Να σημειωθεί ότι σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία και ακόμα περισσότερο σε αυτήν την τάξη απαιτείται έγκαιρη ενημέρωση και προετοιμασία των μαθητών/τριών καθώς και έγκαιρη και επαρκής ενημέρωση και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών που αναλαμβάνουν τη διδασκαλία νέων προγραμμάτων σπουδών και σχολικών εγχειριδίων.

3) Επίσης δεν ήταν δυνατόν να διατηρηθεί ανέπαφο το σύστημα εισαγωγής της φετινής Γ΄ Ημερήσιου ΓΕΛ και Δ΄ Εσπερινού ΓΕΛ -για τις οποίες υπάρχουν βέβαια εγκεκριμένα προγράμματα σπουδών και σχολικά εγχειρίδια- επειδή θα αιφνιδιάζονταν οι υποψήφιοι του σχ. έτους 2015-16 για τους εξής λόγους: ενώ γνώριζαν ότι θα έδιναν Πανελλαδικές εξετάσεις σε τέσσερα (4) μαθήματα, θα έπρεπε να προετοιμαστούν για έξι (6) ή επτά (7) και βέβαια οι υπάρχουσες Κατευθύνσεις (Θεωρητική, Θετική και Τεχνολογική) απαιτούσαν διαφορετικό συνδυασμό πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων για τα επιστημονικά πεδία από εκείνον που τους είχε ήδη ανακοινωθεί. Για παράδειγμα, οι υποψήφιοι των Ιατρικών σχολών σύμφωνα με το σημερινό σύστημα θα έπρεπε να εξετασθούν υποχρεωτικά και στα Μαθηματικά Κατεύθυνσης, ενώ αυτό το μάθημα δεν περιλαμβανόταν στα τέσσερα μαθήματα που τους είχαν γίνει ήδη γνωστά ως πανελλαδικώς εξεταζόμενα για αυτές τις σχολές. Με τις νέες ρυθμίσεις είναι στη δική τους επιλογή αν θα εξετασθούν και στα Μαθηματικά, για να αυξήσουν τα επιστημονικά πεδία πρόσβασης.

4) Επιπλέον, στο ισχύον μέχρι φέτος σύστημα εισαγωγής έχουν παρατηρηθεί στρεβλώσεις που θεωρήθηκε αναγκαίο να αντιμετωπισθούν, όπως για παράδειγμα, η δυνατότητα να εισαχθεί κάποιος σε Χημικό τμήμα, χωρίς να έχει διδαχθεί και εξετασθεί στο μάθημα της Χημείας Κατεύθυνσης.

Ο στόχος της νέας νομοθετικής ρύθμισης είναι να θεραπευτούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κενά και οι δυσλειτουργίες του πρόσφατα νομοθετημένου συστήματος εισαγωγής, καθώς και του ισχύοντος μέχρι σήμερα. Διευκρινίζεται ότι οι ρυθμίσεις για τα ΕΠΑΛ δεν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί, επειδή αναμένεται η σχετική πρόταση του ΙΕΠ, όπως προβλέπει ο νόμος.  

Πιο συγκεκριμένα:

1.      Όσον αφορά στη δομή του ωρολογίου προγράμματος διαμορφώνονται τρεις ομάδες προσανατολισμού: Ανθρωπιστικών Σπουδών, Θετικών Σπουδών και Σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής. Συνολικά οι μαθητές/τριες θα παρακολουθούν 32 διδακτικές ώρες την εβδομάδα στη Γ τάξη του Ημερήσιου ΓΕΛ και 25 ώρες στη Δ΄ τάξη του Εσπερινού ΓΕΛ.

2.      Για όλα τα γνωστικά αντικείμενα (Μαθήματα Γενικής Παιδείας, Μαθήματα Προσανατολισμού και Μαθήματα Επιλογής) θα ακολουθηθούν προγράμματα σπουδών ήδη εγκεκριμένα από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ή το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, που αντιστοιχούν σε επίσης ήδη εγκεκριμένα σχολικά εγχειρίδια. Ειδικά για τα Λατινικά Θεωρητικού προσανατολισμού και τη Χημεία Θετικού προσανατολισμού επιστημονικές ομάδες που έχουν συγκροτηθεί εργάζονται για την προσαρμογή της διδακτέας ύλης, καθώς η διδασκαλία τους δεν προβλεπόταν στο πρόγραμμα του Νέου Λυκείου για τη φετινή Β΄ Τάξη.

1.      Το ωρολόγιο πρόγραμμα των Μαθημάτων Προσανατολισμού της Γ΄ τάξης Ημερήσιου Γενικού Λυκείου συνολικά περιλαμβάνει 15 ώρες. Τα διδασκόμενα μαθήματα είναι πέντε (5) αλλά δεν είναι και τα πέντε πανελλαδικώς εξεταζόμενα. Ανά ομάδα προσανατολισμού το πρόγραμμα είναι το εξής:

Διδασκόμενα Μαθήματα Ομάδας Προσανατολισμού

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΑΡΧΑΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΛΑΤΙΝΙΚΑ

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

ΣΥΝΟΛΟ

Διδασκόμενα Μαθήματα Ομάδας Προσανατολισμού

ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΕΠΠ (Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον)

ΣΥΝΟΛΟ

Διδασκόμενα Μαθήματα Ομάδας Προσανατολισμού

ΣΠΟΥΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΟΘ (Αρχές Οικονομικής Θεωρίας)

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΑΕΠΠ (Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον)

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

ΣΥΝΟΛΟ

1.     Τα Επιστημονικά πεδία ορίζονται ως εξής:

1ο Επιστημονικό πεδίο (Ανθρωπιστικές, Νομικές και Κοινωνικές Σπουδές)

2ο Επιστημονικό πεδίο (Τεχνολογικές και Θετικές Σπουδές)

3ο Επιστημονικό πεδίο (Σπουδές Υγείας και Ζωής)

4ο Επιστημονικό πεδίο (Παιδαγωγικές Σπουδές)

5ο Επιστημονικό πεδίο (Σπουδές Οικονομίας και Πληροφορικής)

Με υπουργική απόφαση θα καταταχθούν τα Τμήματα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ στα παραπάνω Επιστημονικά Πεδία.

1.      Στις Εξετάσεις Εισαγωγής του σχολικού έτους 2015-16 δίνονται στους μαθητές και στις μαθήτριες οι εξής δυνατότητες:

Α) Να δώσουν εξετάσεις σε τέσσερα (4) μαθήματα και να είναι υποψήφιοι/ες σε ένα μόνο Επιστημονικό Πεδίο, όπως προβλεπόταν από το πρόσφατα νομοθετημένο σύστημα εισαγωγής (Ν.4186/2013).

Β) Αν οι υποψήφιοι/ες επιθυμούν να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε ένα δεύτερο Επιστημονικό Πεδίο, θα πρέπει να επιλέξουν και ένα 5ο μάθημα (Γενικής Παιδείας ή Ομάδας Προσανατολισμού), όπως αυτά περιγράφονται στους πίνακες που ακολουθούν.

1.      Όλοι οι υποψήφιοι, ανεξάρτητα από την ομάδα προσανατολισμού, έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν από τρία επιστημονικά πεδία το ένα ή τα δύο επιστημονικά πεδία στα οποία θα έχουν πρόσβαση.

2.      Στον υπολογισμό των μορίων, δύο από τα τέσσερα μαθήματα που θα αντιστοιχούν σε ένα Επιστημονικό Πεδίο θα έχουν αυξημένο συντελεστή βαρύτητας, που θα ορισθεί με υπουργική απόφαση.

3.      Στο 4ο επιστημονικό πεδίο η πρόσβαση είναι εφικτή από όλες τις ομάδες προσανατολισμού.

 Κάθε ομάδα Προσανατολισμού έχει τρία κοινά μαθήματα που απαιτούνται σε όλα τα επιστημονικά πεδία όπου έχει πρόσβαση η Ομάδα Προσανατολισμού. Το τέταρτο μάθημα αντιστοιχεί σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο. Με ένα διαφορετικό τέταρτο μάθημα ανοίγεται η δυνατότητα πρόσβασης σε δεύτερο επιστημονικό πεδίο. Κάθε Ομάδα Προσανατολισμού παρέχει τρεις επιλογές από τις οποίες κάθε υποψήφιος μπορεί να επιλέξει μία ή δύο.

Τα Πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα ανά ομάδα προσανατολισμού και ανά επιστημονικό πεδίο περιγράφονται αναλυτικά στους πίνακες που ακολουθούν:

Σύμφωνα με το παραπάνω σχεδιάγραμμα:

Α) Αν οι υποψήφιοι εκτός από τα τρία κοινά μαθήματα επιλέξουν να εξετασθούν και στα Λατινικά της Ομάδας Προσανατολισμού, τότε έχουν πρόσβαση στο 1ο Επιστημονικό Πεδίο.

Β) Αν οι υποψήφιοι εκτός από τα τρία κοινά μαθήματα επιλέξουν να εξετασθούν και στη Βιολογία Γενικής Παιδείας, τότε έχουν πρόσβαση με μειωμένα μόρια στο 3οΕπιστημονικό Πεδίο.

Γ) Αν οι υποψήφιοι εκτός από τα τρία κοινά μαθήματα επιλέξουν να εξετασθούν και στα Μαθηματικά Γενικής Παιδείας, τότε έχουν πρόσβαση στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο.

Σύμφωνα με το παραπάνω σχεδιάγραμμα:

Α) Αν οι υποψήφιοι, εκτός από τα τρία κοινά μαθήματα, επιλέξουν να εξετασθούν στα Μαθηματικά Ομάδας Προσανατολισμού, τότε έχουν πρόσβαση στα Τμήματα του 2ουΕπιστημονικού Πεδίου.

Β) Αν οι υποψήφιοι εκτός από τα τρία κοινά μαθήματα, επιλέξουν να εξετασθούν στη Βιολογία Ομάδας Προσανατολισμού, τότε έχουν πρόσβαση στο 3ο Επιστημονικό Πεδίο.

Γ) Αν οι υποψήφιοι, εκτός από τα τρία κοινά μαθήματα, επιλέξουν να εξετασθούν και στην Ιστορία Γενικής Παιδείας, τότε έχουν πρόσβαση στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο.

  

Σύμφωνα με το παραπάνω σχεδιάγραμμα:

Α) Αν οι υποψήφιοι, εκτός από τα ανωτέρω τρία κοινά μαθήματα επιλέξουν να εξετασθούν και στη Βιολογία Γενικής Παιδείας, τότε έχουν πρόσβαση με μειωμένα μόρια στο 3οΕπιστημονικό Πεδίο.

Β) Αν οι υποψήφιοι, εκτός από τα ανωτέρω τρία κοινά μαθήματα επιλέξουν να εξετασθούν και στην Ιστορία Κατεύθυνσης, τότε έχουν πρόσβαση στο 4ο Επιστημονικό Πεδίο.

Γ) Αν οι υποψήφιοι εκτός από τα ανωτέρω τρία κοινά μαθήματα επιλέξουν να εξετασθούν και στις Αρχές Οικονομικής Θεωρίας (ΑΟΘ), τότε έχουν πρόσβαση στο 5οΕπιστημονικό Πεδίο.

Το σύστημα Εξετάσεων Εισαγωγής που περιγράφηκε στις παραπάνω παραγράφους σχεδιάστηκε ως μεταβατικό σύστημα, για να αντιμετωπίσει ελλείψεις, κενά και στρεβλώσεις τόσο του συστήματος του Νέου Λυκείου όσο και του ισχύοντος σήμερα εξεταστικού συστήματος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Υπήρχαν πάρα πολλοί αντικειμενικοί περιορισμοί, που δεν επέτρεπαν την επιδίωξη ενός σχεδιασμού εκ του μηδενός. Όμως δίνει σαφώς περισσότερες ευκαιρίες στους υποψήφιους της επόμενης σχολικής χρονιάς από εκείνες που έδινε το σύστημα του Νέου Λυκείου, χωρίς να αιφνιδιάζει τους μαθητές και τις μαθήτριες και να ανατρέπει τον προγραμματισμό τους.